11 jaar geleden
Help! Mijn dochter is niet te handhaven!
Mijn dochter is de laatste tijd ontzettend dwars, probeert altijd haar wil door te drukken en gaat zelfs slaan! Nu heeft ze de laatste tijd wel het een en ander voor haar kiezen gehad. Ze is afgelopen maart 4 jaar geworden en gaat sindsdien naar school. Ze zit daar in de instroomgroep, waar wekelijks nieuwe kinderen bij komen. Er is inmiddels een kliekje meisjes binnen de instroomgroep gevormd en daar wil ze eigenlijk wel deel vanuit maken, maar ze laten haar niet toe. Ze heeft namelijk ook als nadeel dat ze de grootste meid uit de klas is, ze valt dus wel op en leuk vindt ze het niet. Nu heeft ze ook net te horen gekregen dat haar favoriete juf (ze heeft er 2) de instroomgroep gaat verlaten en dat de andere juf de hele week voor haar klas gaat staan.
Daarnaast zit ze sinds heel kort op zwemles, wat ze overigens wel heel erg leuk vindt, maar ook wel heel erg spannend. Haar beste vriendin is ook nog eens verhuisd toen ze net 2 weken op school zat en ze heeft tot nu toe nog niet echt nieuwe vriendjes/vriendinnetjes weten te maken in haar klas.
Ik dacht eerst aan een groeispurt, waar m’n oudste ook weleens last van heeft. Dan is hij een paar dagen wat nukkig en boos om vanalles, maar daarna klaart bij hem de lucht en gaat het weer prima. Bij mijn dochter duurt het nu al weken achter elkaar!
Ik heb alles al geprobeerd: apart zetten en zeggen waarom ze daar moet zitten (al een keer of 5000), proberen te negeren, rustig met haar gaan praten en vragen of er iets aan de hand is, uitleggen dat haar gedrag niet gewensd is en hoe ze zich wel zou moeten gedragen, hielp allemaal niets, ze heeft overal lak aan. Ook ben ik al weleens flink uit m’n slof geschoten en heb haar toen maar naar haar kamer gestuurd, voordat het nog erger werd.
Kan dit nu komen door alles wat ze heeft meegemaakt/meemaakt? Hoe kan ik op een normale manier bij haar doordringen, voordat ook mijn 2 andere kinderen hier de dupe van gaan worden? Op deze manier heb ik namelijk weinig puf en zin meer om leuke dingen met ze te gaan doen. Alle tips zijn welkom….
Anoniem
Jeetje,het lijkt wel alsof je er onder gebukt gaat.. dat van uren rondsnuffelen was NIET letterlijk bedoelt, maar geef haar gewoon wat kleine taakjes waar ze zowel jou ontlast als dat zij even haar gedachten op iets anders kan zetten en ook heel belangrijk voelt. Dit berichtje geeft bijna aan, dat de andere kinderen ook veel aandacht op eisen, maar het is juist het probleem denk ik bij jou, 3 is bijna te veel zou je denken en dat bedoel ik niet kwaad.. Ik weet niet hou oud de ander is, maar omdat wij een gehandicapt meisje hebben, moeten we met een rooster werken, is dat ook niet iets voor je? Het werkt simpel, je verdeeld de dag voor ieder kind, bijv van 12.00 tot 13.30 ligt de 2 jarige in bed, dan heb je tijd om te spelen met de ander en zo gauw de 4 jarige uit school komt is er een uurtje helemaal voor haar alleen om te praten of te spelen met jou, en zit de 2 jarige in de box en de ander is ook even alleen spelen. Is ze thuis, geef haar een bak water of vul de bak in het aanrecht en geef haar wat kopjes of borden om af te wassen, doe ik ook met die van mij... Mama doet dweilen, jij doet afwassen, of mama gaat even boven de was ophangen en jij geeft de honden eten (we hebben er 3) Zij zou bijv de 2 jarige iets lekkers kunnen geven of voor de ander een bekertje drinken kunnen inschenken of een bakje chips pakken. want eerlijk, waar gaat het nou eigenlijk om? Om de peuterpubertijd van je dochter en al haar verdriet en angsten of omdat jij er alleen voor staat met 3 kinderen (net zoals ik, ook al heb ik 1 kind van 4 en een volwassen baby en 3 honden die ook met hun drinkensbak achter mij aan rennen) Nogmaals, verdeel de taken, jij doet dit en ik doe dat en lukt het niet, dan simpel een time out, 1 minuut per levensjaar en daarna kusje en goedmaken, zo heb jij ook even je handen vrij, maar vertel wel altijd waarom ze straf krijgen!! Succes!!
Brink
Soms lukt dat weleens, maar ik heb er hier NOG 2 rondlopen en de jongste is nog maar net 2 en vraagt aardig wat aandacht van me op...ik probeer dit ook wel zoveel mogelijk te doen, maar dan moet er wel meegewerkt worden, ik heb gewoonweg geen tijd om uren in een klerenkast rond te neuzen of in winkels rond te lopen...
Brink
Ja, ik heb woensdag na de vakantie al een afspraak staan met haar juf. Denk dat ook dit wel over haar buien zal gaan. En ik wilde zelf voorstellen om haar misschien dan toch 1 of 2 middagen thuis te houden. Even wat meer rust inbouwen voor haar. Gaat trouwens "as we speak" een beetje beter met haar...af en toe wel wat flinke uitspattingen maar gelukkig niet meer constant...misschien doet de vakantie haar wel enorm goed...we ondernemen in ieder geval wel lekker wat leuke dingen en natuurlijk spelt ook het weer de laatste tijd goed mee en kan ze lekker naar buiten (genoeg kids in de buurt nu ook om mee in interactie te gaan voor haar)!
Anoniem
Hoi, Ik raad je aan om nog eens het stukje te lezen wat je zelf op je blog hebt gezet, en daarna nog eens (heb ik van dr Phil ;-) ) en dan vind je zelf al het antwoord! Kijk eens wat er allemaal in dat hele jonge leventje is gebeurt, echt als ons als volwassenen dat zou overkomen, zouden we gillend naar de dichtstbijzijnde psychiater rennen. Moet je nagaan hoe zwaar dat is voor zo n klein meisje dat net komt kijken... Nieuwe school, eigenlijk al direct de pispaal van de klas omdat ze anders is (groter) en niet vergeten de gekke peuter-puberteit, je wordt groter terwijl je net uit de luiers bent en echt zonder mama in de grote boze wereld staat, erg heftig hoor! Zelf is mijn dochtertje ook pas 4 geworden, en bij mij is het probleem iets groter omdat ze gehandicapt is, maar mijn meisje lacht haar zorgjes weg, hoe? doordat ik haar behandel als een wezentje met een eigen mening. Bijv. welke kleding trek je aan? Wat eten we vandaag? ga zo maar door... Geef haar tot op een bepaalde hoogte haar eigen verantwoording, maar zorg er wel voor dat ze niks ernstigs fout kan doen.. En ja je moet soms uren in de klerenkast rond neuzen of in de winkel rondlopen, maar echt het helpt. Ik heb NOOIT geen boze of verdrietige momenten, alleen maar een meisje dat haar eigen belangrijk voelt. Probeer het eens, BAAT HET NIET, SCHAAD HET NIET! Succes!