8 jaar geleden
Help, dit is toch geen normaal gedrag?
Wij zitten een beetje met de handen in het haar, we weten het niet meer zo goed. Hoe pakken we het aan? Het wordt er nu niet echt leuker op.
Onze zoon van bijna 5 gaat op bepaalde momenten steeds naar de wc om te poepen. Hij wil dan geholpen worden als hij klaar is. Hij doet dit tijdens het eten en met het naar bed gaan. Bij het naar bed gaan kan hij zomaar 10x naar de wc gaan tijdens het ritueel van naar bed gaan zeg maar. Dit gedrag begint nu echt vervelend te worden en maakt ook dat het naar bed brengen niet leuk meer is. Z'n broertje begint het nu ook na te doen. Wij denken dat hij het echt bewust doet. Hij doet ook wel elke keer iets. Wij hebben nu met hem afgesproken dat hij 2x naar het toilet mag, daarna negeren we hem. Sinds z'n zusje geboren is nu 7 weken geleden is dit gedrag steeds erger geworden. Het gekke is dat hij nu juist de momenten kiest dat hij echt de aandacht krijgt, tijdens het eten dus en met het avondritueel. Daarnaast is het ook niet zo dat hij de rest van de dag geen aandacht krijgt. Op school merken ze ook een verandering in gedrag. Bij afscheid nemen op school maar ook thuis reageert hij ook heel panisch. Gaat dan echt staan huilen/ stampvoeten enz. Dit doet hij bij iedereen die weg gaat, dus papa die gaat werken, opa die even langs komt enz. Maar ook op dingen, ze zijn aan de overkant aan het bouwen en vandaag werd de kraan opgehaald, ook weer drama want die gaat hij zo missen zegt hij dan. Opa kwam even het traphekje ophalen omdat zij dat tijdelijk even nodig hebben, drama want hij gaat het hekje zo missen. We weten echt niet meer zo goed wat we er mee aan moeten.
Hebben al geprobeerd met hem te praten maar dan komt er niks uit en begint hij gelijk ergens anders over. Ook kijkt hij je echt niet aan. Hebben jullie nog tips of ideeën, of is er iemand die dit herkent??
Anoniem
Naar toilet gaan voor een grote boodschap tijdens het eten is normaal volgens de kinderfysiotherapeut die ik daarover gesproken heb. Dat is júist een moment dat ze de aandrang het beste voelen blijkbaar. Wellicht dat dit dus niets met "gedrag" te maken heeft? Het toilet-gedrag 's avonds klinkt als een ander verhaal. Zou het kunnen helpen als hij zélf leert afvegen zodat hij die momenten niet als extra aandacht ziet?
Anoniem
Interessant dit! Zie gelijkenis met mijn zoon, dan word ik toch nieuwsgierig naar wat de kinderpsycholoog voor tips heeft gegeven?
Anoniem
Hey hoor hier veel over autisme, tegen mij zeiden ze dit ook je kind is niet zoals andere, je kind word snel kwaad, je kind luisterd niet,...... wel ja ik vond het niet zo erg dat hij niet luisterde ik vond het ergste dat hij zich niet goed in zijn vel voelde want het is zo een fantasisch en lief kind maar lijkt altijd al de aandacht te willen hebben. Na de zoveelste kak broek was ik het echt ook beu ben met hem naar de dokter geweest zijn darmen waren in orde dus daar scheelde niks, mijn arts heeft mij aangeraden naar een kinder psycholoog te gaan en wonder boven wonder hij heeft leer voorsprong zoals ze het vroeger noemde hoogbegaafd heid en we hebben een hele uitleg gekregen waarom hij eigenlijk boos word en hoe we hem moeten aanpakken want dit is echt aanpassen want dit is op twee manieren opvoeden de ene zo aanpakken en de andere op een andere manier. Maar nu bijna 6 maanden verder kan ik mijn zoon vragen wat ik wil zonder dat hij boos word, trouwens het kaken in de broek hebben we verholpen Door een kruisjes systeem na 7 kruisjes krijgt hij een dino ei. Als hij moet kakken moet hij lang genoeg blijven zitten tot er alles uit is. En dan krijgt hij zijn kruisje en dit vind hij super en hij is nu een echt ontspannen kind dat iets meer aandacht nodig heeft of iets meer uitleg. En belofte maakt schuld. Dus plannen kan maar wel zien dat het dan ook zo is want de minste verandering (boos,lastig,...) hij moet het nog leren dat het soms niet altijd lukt zoals gepland zodat als hij volwassen is dit ook kan verwerken. Ik ben blij dat ik ben verder gegaan nu moet ik alleen nog leren hoe ik met hem moet praten dus de rollen zijn anders nu. Maar ik heb wel een zoon zonder stress omdat ik hem nu ook beter begrijp. ????
Anoniem
Mijn oudste 2 zoontjes v 5 en 3 jaar delen ook een kamer. Oudste zoon heeft soms herkenbaar gedrag als ik je verhaal lees. Bij onze 3e veranderde hij ook in bepaald gedrag. Bij ons hielp regelmatig 1op1 contact. Bij naar bed brengen hebben we hem een tijd als laatste gebracht en benadrukt dat hij tenslotte "de oudste en grootste" is. En bij het plassen hebben wij ook de afspraak na verhaaltje lezen en zingen nog een keer plassen en dan niet meer. Wij kriebelen de oudste twee wat minuutjes op de buik en rug. Worden ze rustig van en qualitytime. En de oudste mag veel helpen met de baby. In bad doen, harenwassen, maar ons ook met boodschappen doen. Voelt hij zich echt de grootste. Geen idee of je er wat aan hebt.