Helemaal h-APP-y!

Het leven van een kind van twee is gebaseerd op ontdekken en ontwikkelen. Wij als ouders doen ons uiterste best om onze kinderen zo goed mogelijk voor te breiden op de tijd die hen te wachten staat. Wij willen van de kinderen maken wat we eigenlijk zelf willen zijn of hadden willen zijn. Elk kind met zijn eigen mogelijkheden en beperkingen, net als elke ouder trouwens!

Onze kinderen proberen wij ook het beste mee te geven om een goede toekomst op te bouwen en zich op een leuke manier te ontwikkelen.

Goed voorbeeld..

Op school, waar ze twee en een halve dag zijn, worden ze constant geprikkeld door alles om zich heen. Wat doen de andere kinderen en wat doet de juf. Hoe doen ze dat en wat moet ik doen om dat ook te kunnen

 In de klaslokalen zijn inmiddels computers te vinden en ook de kleuter en peuterklas waar mijn dochter van twee heel wat uren doorbrengt, is een digitaal schoolbord te vinden.

De kleuters beginnen eind groep 1 met een muistraining en de juf komt er achter dat de meeste kleuters van 4 al behoorlijk behendig zijn met een muis en computer.

Eigenlijk is de computer taal altijd hetzelfde. Groen is ja, rood is nee. Net al bij een stoplicht.

Een pijltje vooruit is verder, pijltje achteruit is terug. Daar hoef je niet voor gestudeerd te hebben aldus de allerkleinste.

Thuis heb ik ook een computer staan maar ja, zo`n lelijk ding in de huiskamer maak je mij niet blij mee. Daarom hebben we een laptop. Ideaal om de hele dag overal in huis even mijn mail te kunnen checken en even te kijken op marktplaats of ik die leuke kinderwagen heb kunnen kopen.

Daarnaast heb ik een telefoon waar ik dat ook op kan doen.

Maar ja goed voorbeeld… Mijn dochter loopt met alles aan haar oor om even te bellen met opa. `Ja, ja, alles goed? Ikke opa bellen. Ja, mama druk, ja. Jij ook druk? Ja, doeiiiiiiiiiiiiiiiiii`

`Mama, mag ik visie kijken?`  `Nee Lieverd, ik wil niet dat je de hele tijd achter dat scherm hang.` Huh, wat zeg ik nu?? Dat was wat ik me laatst afvroeg. Ik kan wel de hele dag `even` kijken en vind het lastig om `s avonds dat ding uit te zetten.

Toen kwam de verleiding. Zij niet meer kijken dus ik ook niet. Maar ja, op de wc doet mijn internet op de telefoon het ook…

Ja dag, ben ik nou stiekem aan het doen tegenover mijn dochter?

En nu dan?

Dat was voor mij einde van het digitale tijdperk in huis. De tv gaat aan bij het aankleding, zwak maar ja anders weet ik niet hoe ik het moet doen met twee kleintje.

Daarna zo`n uurtje later gaat er een muziekje aan. Gaan we lekker spelen en stofzuigen. Mama heeft alle tijd om te spelen en samen bezoeken we vriendjes en vriendinnetjes! Ik heb er nog geen artikel minder door verkocht op marktplaats en ik ben geen enkel mailtje mis gelopen. Als de kinderen slapen om 13.00 uur staan ze er namelijk ook nog op!

`s Middags om 5 uur mag de tv weer aan en wordt er heel veel zin en onzin het huis in geblazen, overdag maken we zelf alle zin en onzin.

En het computer gebruik? Op school en thuis maakt de oudste foto`s. Die zetten we op de computer en kijken we terug. Leuk om te zien hoe de vloer en benen eruit zien.

Verder kijken we een paar keer per dag een filmpje op de laptop. Hier in huis geen tuchscreen maar wel een vinger die aanwijst welk filmpje het moet worden. Ook leuk onder de categorie `verrijk uw woordenschat`!  Onze dochter vertelt wat ze op het plaatje ziet zodat ik kan klikken op de goede afbeelding voor het volgende filmpje.

Een I-phone  in de zak…

Toch zal onze dochter zo in december I-phone  in `de zak` vinden. De zak van Sinterklaas wel te verstaan. Deze zal vast daarna in haar eigen zak verschijnen.

Het is een hele mooie met een super app, namelijk een krijtje! Een goede training voor de motoriek, ruimtelijk inzicht en creatieve vaardigheden, noem maar op. Een echte I-Woody

Kan ze mooi laten zien wat ze wil zien en ondertussen opa bellen. Hopelijk zegt ze dan: `Ja, ja, mama spelen leuk!! Ikke teken voor jou! Ja, doeiiiiiiiiiiiiiiii`

Hij is te bestellen op internet, dat dan weer wel.