Groei in ontwikkeling na het plaatsen van buisjes

Maanden heeft Daan gesukkeld met pijn in zijn oren, vocht achter zijn trommelvlies, oorontstekingen en na weken wachten op een oproep was het 13 september 2022 eindelijk zo ver: Hij kreeg buisjes! En wat een sprongen heeft hij sindsdien gemaakt. 

Qua ontwikkeling is Daan geen snelle. Hij is gaan tijgeren maar voornamelijk achteruit, maar ontdekte al snel het billenschuiven. Eerst in z'n achteruit, maar daarna vooruit. En snel dat hij was! Hij kwam overal waar hij moest zijn, dus waarom nog tijgeren? Billenschuiven kost minder moeite en gaat een stuk sneller. Ik heb vroeger ook billen geschoven en heb het kruipen overgeslagen. We gingen er dus vanuit dat hij dat ook zou doen en op een gegeven moment zou gaan lopen. 

De langzamere ontwikkeling was niks om ons zorgen over te maken, ieder kindje heeft zijn of haar eigen tempo en hij liep echt nog niet schrikbarend achter! Hij deed het op zijn eigen manier en op zijn eigen tempo. Maar toch maakte ik mij als moeder zijnde een beetje zorgen. Dan kleine lijfje was continu aan het vechten tegen luchtweginfecties, verkoudheid, maar het meeste tegen oorontstekingen. En om dan ook nog te gaan leren kruipen, staan, lopen of wat dan ook is wellicht teveel gevraagd van zo'n klein lichaampje. Hij had gewoonweg de energie er niet voor. 

Na vele huisarts bezoekjes en lichtelijk aandringen kregen we eindelijk een doorverwijzing naar de KNO. Hij werd op de wachtlijst geplaatst en na weken wachten werd we opgeroepen voor 13 september 2022. We mochten ons vroeg melden en vanwege zijn leeftijd werd hij als eerste geholpen. Hij ging huilende de narcose in - vreselijk om te zien - en kwam er ook weer huilend uit. Na een flinke ochtenddut van 3 uur werd hij wakker en was er niks meer aan de hand. Het leek alsof er niks gebeurd was. 

Drie dagen na het plaatsen van de buisjes ging hij ineens vanuit buikligging zelf zitten. Is het toeval? Geen idee. Maar toen hij niet snel daarna ook zichzelf ging optrekken en overal aan kon gaan staan wist ik het zeker. Zijn lijfje hoeft niet meer te vechten en heeft energie gevonden om te gaan ontwikkelen! Hij ging binnen no time - lees: 1,5/2 maanden - dus zitten, staan en niet lang daarna ook aan de hand mee lopen. En als klap op de vuurpijl ging hij ook nog kruipen, haha! Die had echt niemand zien aankomen! 

Wat zijn wij blij dat hij buisjes heeft gekregen. We vonden het erg spannend, zagen op tegen de narcose maar wat hebben we er een ander kind voor terug gekregen! 

Vind je het leuk om ons te volgen of Daan zijn ontwikkeling te volgen. Ik deel alles op:

https://www.instagram.com/onzewegmetzndrie/