Snap
  • Kind
  • peuter
  • peuterpuberteit
  • emoties
  • bewustalleenstaandemoeder
  • etenmetkinderen

Gooit jouw peuter ook wel eens met eten?

Juul is 20 maand, over 4 maand is ze dus 2. Ze praat ondertussen redelijk goed. Een paar woorden kan ze luid en duidelijk uitspreken. Ja en Nee horen daarbij. Toen Juul nog wat kleiner was ging het eten geven altijd heel gemakkelijk. Maar ondertussen veranderen er wat dingen. Juul slaat mij regelmatig de lepel met eten uit de hand. ik heb het al in de gordijnen gehad, tegen de muur, over de vloer. Ik proberen haar te leren dat ze moet zeggen; "klaar" als ze niet meer wil. Dat ik haar dan geen hapje meer geef. Dit gaat nu 9 van de 10 keer goed. Maar toch soms out of the blue slaat mij toch nog die lepel uit de hand. En ik kan je vertellen, dat ik dan niet blij ben. 

Nu heeft ze niet altijd haar emoties onder controle. Ze is wel is boos. Ik probeer te achterhalen waarom ze boos is. Of ik kan zien wat er gebeurt. Aan tafel wordt ze ook wel is boos en ik weet dan niet wat er is. En alles wat er dan binnen haar armlengte is, maait ze op de grond. De ook een bord waar haar eten op ligt. Ik vind dat moeilijk. Ik vertel haar dat dat niet mag. Ik heb haar met kinderstoel en al omgedraaid. Maar het lijkt nog weinig effect te hebben. Hoewel als ze het heeft gedaan en ze dan op de grond staat dan zegt ze Nee Nee Nee en wijst ze met haar vingertje. Dus ergens weet ze het, alleen nog niet hoe ze er mee om moet gaan. En dat, dat is dan wel weer lastig voor ons allebei. Maar samen komen we er wel. 

Gooien/gooide jullie peuters ook wel is met eten?

♡ 

Marleen

Renske Ceylan's avatar
3 jaar geleden

Ja dat mag niet van mij. Boos worden wel. Nee zeggen ook. Huilen ook. Maar krijsen, slaan, spugen, 👨 smijten met spullen en eten mag niet. 1 keer waarschuw ik haar. Dat dat niet lief is. En mama boos wordt als ze het nog een keer doet en dat ze dan op de gang moet. (2 minuten) Ik ben consequent. Daarom is waarschuwen meestal genoeg. Maar soms ook niet. De gang. En of ze daar nou gaat staat huilen, lachen, of klieren. Maakt me niks uit. Na 2 minuten ga ik erheen. Nog even uitleggen waarom ik haar daar heb neer gezet en dat ze weer terug mag komen als ze nu wel gaat luisteren naar mama. Dan moet ze sorry zeggen en gaan we even knuffelen. En daarna eten we meestal weer verder zonder geklier. Die van mij was met 2 jaar pienter genoeg. Daarvoor heeft dit weinig zin denk ik. Ze moeten het wel snappen.

Deherstelmama's avatar
3 jaar geleden

Sinds ik mijn zoontje zelf laat eten gaat het veel beter. Zijn boterhammen, fruit en tussendoortjes eet hij super goed. Alleen avondeten is een regelrechte ramp, hij eet momenteel alleen aardappels (en alles wat ik hem eigenlijk niet wil geven). Mijn mantra voor het moment: het is een fase. Daar ga ik dan maar vanuit 😅

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij By-marleen?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.