Gooi de kinderarts uit het raam!!!

Kinderarts, wat moet ik er mee? 

De kinderarts van onze dochter is onnozel. Reden waarom zij onder behandeling is vanwege haar slaapgedrag. Ze is ernstig vermoeid. Nou je denkt vast, als je via je huisarts naar een kinderarts verwezen word, dat je dan fatsoenlijk behandeld wordt en er goed onderzoek wordt gedaan. Ja? Nou dat dachten wij dus ook. maar nee niets is minder waar! De eerste afspraak was Eind januari 2014, nu bijna 1 jaar geleden. Ze heeft 2 x bloedgeprikt, vermoeiden stofwisseling ziekte, bleek uiteindelijk niet te kloppen. Wilt geen opname doen, geen slaaplab verwijzing, geen EEG, geen verder onderzoeken naar het slapen, hoorde wel hartruis maar zal wel onschuldig zijn dus daar ook geen onderzoek naar en haar excuus is als volgt. Ga maar naar de kinderpyscholoog, (het ligt aan de ouders) en ze is vrolijk dus maak me geen zorgen. Oke pardon? Now what? Wat moet ik hier nu mee? 

De kinderpyscholoog: 

Wat ben ik blij dat wij haar hebben. Ze is de enige die naar ons luistert, die open staat voor onze mening en die ons niet de schuld geeft voor iets wat niet onze schuld is. Als wij ergens mee zitten behandelen wij het met de kinderpsycholoog. En de reden is omdat de kinderarts niet luistert. Voorbeeld. Onze dochter valt regelmatig, maar er is niks te vinden met der spieren, botjes enzovoorts. Maar wij roepen al die tijd, er is ook niks mis met de beentjes maar ze heeft wegvallingen. Dus ze is aanwezig maar afwezig, reageert niet, luistert niet, je komt niet tot haar door. En ineens is ze er weer. Dit gebeurd overal en dus ook tijdens het lopen. En hoppa ze valt weer, Ja SNAP IK!, ze was even OUT. Kinderarts excuus, tjah zal wel zijn dat ze teveel energie heeft en daarom valt. ze is vrolijk en groeit dus we wachten af. Het wachten af is overigens haar excuus voor alles!! De pyscholoog daarentegen schrikt acuut en zegt dat we verder onderzoek moeten doen. HALLO, dit is de taak van de kinderarts!! 

Aanwezig maar afwezig: 

Ze kan rustig op de bank zitten en een spelletje met je spelen, en ineens, ze is weg. Ogen zijn wel open maar ze staart, ze reageert niet meer, niet op der naam, niet op aanraking, op helemaal niks. En na een seconden of 20 is ze er weer. Ze is gestopt met staren en gaat weer verder met het spel zonder enige moeite. WAUW. Voor zover ons bekend was deed ze dit alleen thuis en het gebeurd tientallen tot honderden keren op een dag. overal, tijdens elke mogelijke activiteit enzovoorts. 3 weken geleden hoorde we van de psz dat het daar ook gebeurd. Dat ze in de kring zit en ineens is ze weg, of een verf activiteit, ineens is ze er niet meer en reageert ze niet. Ze dagdroomt. Bij de logopedie hetzelfde, en hoppa ze is weg. En ze is weer net zo acuut terug als dat ze even weg ging. Kinderarts gecontacteerd, en haar excuus zolang er niks ernstigs gebeurd is er niets aan de hand. Dus je doet geen onderzoek?? Nee we wachten af!........HALLO dit kan epilepsie betekenen?? Toch echt wel een reden voor vervolg onderzoek. 

Blaasproblemen

Dochter is nu 3, en heeft al 7 blaasonstekingen gehad. Ze klaagt elke dag over pijn, houdt der plas veel in vanwege de pijn en wilt niet dat we haar poesje plassertje vagina hoe je het ook wilt noemen aanraken (ik noem het foefie). En weer wilt de kinderarts niks doen zolang ze geen 2 ontstekingen binnen 3 maanden krijgt. Dus 3 maanden en 2 dagen tussentijd, dan doet ze geen onderzoek. Wat voor een arts is dit?? 

Afspraken:

De kinderarts heeft geen haast met onderzoeken uitvoeren. In 1 jaar tijd hebben we de arts 5 keer gezien. Ze doet geen onderzoeken ook niet terwijl wij willen dat ze wel wat doet en vervolgafspraken bestaan niet in haar ogen. Voorbeeld. Begin november weer naar de arts geweest, 9 december kwam de psycholoog op de psz voor gesprek daar en ze zou op zeer korte termijn na dat gesprek contact met ons opnemen. Nu 8 januari, niks gehoord? Is mijn dochter nu niet ziek genoeg? Moet het nu echt heel fout gaan voordat deze arts wat doet? Soms denk ik, misschien moet ze echt neervallen dat er een traumahelikopter moet komen en er dan PAS een alarmbel gaat rinkelen. Nee ik ben er klaar mee. 

Second opnion.

We gaan een second opnion doen. Ik ben er klaar mee. Heb genoeg kansen gegeven en mijn geduld is op. Ze blijft klagen over haar foefie. Ze blijft het wegvallen hebben, niet alleen thuis maar letterlijk overal. Op een dag van 2.5 uur op de psz valt het zeker wel 5 x op dat ze wegvalt, en dit zijn alleen de momenten dat ze het echt zagen. Wie weet hoeveel er waren die de leidsters niet zagen? Over het slaapprobleem doet deze arts niks. en het excuus van, het komt wel goed ben ik echt klaar mee. Ze doet dit nu al 3 jaar en 3 maanden. Hallo. ze is geen newborn meer. Ze moet een actief kind zijn, die zn 13 uur of minder slaapt, die papa en mama gek maakt, en vol met energie rondrent. Nee ik heb een kindje die ik op de psz dagen maar voor een uur of 3 zie. Dus op de 24 uur heb ik maar 3 uur om iets te ondernemen. Dit doet gewoon pijn. Neurologisch wilt deze arts niks in werking zetten, dan maar een arts zoeken die dit wel wilt. Een tweede mening zal ons helpen, als de kinderarts van nu met die tweede mening nog steeds niks wilt doen dan pakken we alle spullen het dossier en dan zijn we weg. We zoeken wel een andere arts. . Wij gooien deze arts het raam uit en dan heb ik het nog zeer netjes geformuleerd. Ik ga hier zelf ook aan onderdoor! Ik dacht toch echt dat kinderarts er voor je kind moeten zijn.....ipv alleen maar aan de rekeningen denken die ze doodleuk declareert. 

Bedankt, een mama die er helemaal klaar mee is!!