"Goedemorgen, wie heeft jouw kind verwekt?"

Nee, mijn dochter is niet gebracht door de ooievaar. En ook niet verwekt door “gewoon” seks te hebben met een man. Net als bij veel andere ouders, is er een heel traject aan vooraf gegaan. Omdat zwanger worden geen vanzelfsprekendheid is of in mijn geval, omdat dit bij een kinderwens van een non-traditioneel gezin niet anders kan. Tijdens mijn zwangerschap en ook nu nog steeds wekelijks, word ik overvallen door intieme en persoonlijke vragen over hoe mijn dochter verwekt is. Hoe komt het toch dat mensen hier zo’n bijzondere ongeremde nieuwsgierigheid naar hebben? Vragen naar hoe je kind verwekt is zou taboe moeten zijn!

Oprecht geïnteresseerd of sensatiebelust?

Zo bezocht ik als aanstaande ouder tijdens mijn zwangerschap een feestje waar ik gezellig zat bij te praten met een vriendin. Tegenover mij zat een kennis enthousiast aan een voor mij onbekende dame te vertellen dat ik zwanger was en dat hij het tof vond dat dit kindje twee moeders zou krijgen. Ik ving iets op van dit gesprek en keek hun kant op, waarop de bewuste dame mij vraagt: ‘Hoe heb je je kind dan verwekt?’ Zelf zat ik even met mijn mond vol tanden. Mijn vriendin was gelukkig zo scherp om direct de vraag terug te kaatsen en haar te vragen hoe haar kinderen eigenlijk verwekt zijn. Er volgde een ongemakkelijke stilte en besef over de ongepastheid van de vraag.

Naast vragen naar de verwekking van het kindje krijgen veel (wens)ouders die ik begeleid tijdens hun kinderwenstraject ook vragen als ‘wie is nou de échte moeder/vader?’ en vragen naar details over wie de donor is, wat hij doet of hoe hij heet.

Kinderwenstraject

Wat veel mensen niet weten is dat aan een niet traditionele kinderwensinvulling vaak jaren vooraf gaan. Partners zoeken informatie op, bezoeken bijeenkomsten en medische professionals en hebben samen urenlange gesprekken over hoe zij de kinderwens invulling willen geven. Kiezen we voor een (on)bekende donor, draagmoeder, co-ouderschap? Ouders zijn genoodzaakt een extra persoon bij hun kinderwens te betrekken en een intiem proces te delen. Hier naar vragen kan als zeer persoonlijk en soms zelfs gevoelig en pijnlijk worden ervaren.

Onlangs maakte mijn vriendin een wandeling in het park. Toen ze een praatje maakte met een voorbijganger, kreeg zij de vraag hoe het met onze dochter gaat. Direct gevolgd door de vraag wie of wat zij dan precies van onze dochter is. Ik verwacht niet dat een hetero vader of moeder deze vraag ooit in het park gesteld krijgt.

Donorkind

De keuzes die tijdens een kinderwenstraject gemaakt worden, hebben niet alleen impact op de wensouders. Het allermeest zijn ze van invloed op het leven van het kind. Hoe maak je deze levensbepalende keuzes voor iemand die je nog niet kent?

Zelf krijg ik van bekenden en onbekenden te pas en te onpas, vragen over de ‘vader’ van mijn dochter terwijl ze zelf nog niets over hem weet. De meeste ouders willen hun kind de informatie over hun achtergrond zelf geven, wanneer de tijd daar is en zonder dat deze informatie al bij anderen bekend is. Mensen hebben een selectief en feilbaar geheugen. Het delen met anderen, geeft het risico dat informatie op het verkeerde moment, incorrect of ongevraagd bij het kind terecht kan komen. Deze kinderen hebben zelf het recht om te bepalen wat ze over hun herkomst delen.

Als trotse ouders zouden wij best uit de kast willen komen over hoe onze mooie dochter verwekt is. Maar alleen als we je goed kennen, je het uit oprechte interesse vraagt en als we je er mee helpen. Voor al die overige mensen is dit onderwerp taboe.