Gezinshuis

Na tien maanden ellende mocht mijn dochter eindelijk uit de gesloten instelling en door naar een open groep. Terug naar het pleeggezin was gelukkig niet meer aan de orde, en nu konden we weer proberen vooruit te gaan werken. Tijdens gesprekken was duidelijk geworden dat er een gezinshuis gezocht zou worden. Om het weekend ging ik mijn dochter ophalen en was ze gezellig een weekend thuis. Ook werden er duidelijke afspraken met haar gemaakt, en dat vond ze niet helemaal leuk, maar ja, het hoorde er wel bij. Op de groep deed ze het zeker goed, ondanks dat ze niet elke begeleiding even leuk vond.

Wel was het natuurlijk spannend hoelang het zou duren voordat er een gezinshuis was gevonden, en dat kwam toch sneller om de hoek kijken dan verwacht. Het was het gezinshuis waar mijn zoon woonde die zei: "Nu hebben we er genoeg van, ze mag hier komen wonen." Het bleek dat veel gezinshuizen hadden gezegd dat ze mijn dochter liever niet in hun gezinshuis wilden hebben. De samenwerking met het gezinshuis was meer dan uitstekend en de zaken waren dan ook snel geregeld. Het moment was daar dat mijn dochter eindelijk mocht verhuizen naar het gezinshuis. Het scheelde ook natuurlijk dat ze deze mensen al heel wat jaren kende, dus de overgang was niet erg groot.

Juist omdat ik zo goed overweg kon met de gezinshuisouder, hadden wij ook erg korte lijntjes en stonden wij als een grote familie om de kinderen heen. De verhuizing was een lachwekkend verhaal; dochterlief had zoveel spullen dat er flink gesjouwd moest worden, en alle kinderen in het gezinshuis hielpen mee om alles naar haar eigen nieuwe kamer te brengen, waar ze alles kon inrichten zoals ze zelf wilde. De gezinshuisvader moest enorm lachen toen hij de hoeveelheid planten zag die mijn dochter allemaal meesjouwde en vroeg of ze in een jungle ging wonen.

Ze waren natuurlijk mijn zoon al heel wat jaren gewend en wisten wat voor een bende hij soms van zijn kamer kon maken. Nu zagen ze het wederom ook bij mijn dochter met de vele spullen die zij meenam. Als we na het gesjouw eindelijk lekker aan de koffie zitten met zijn allen, kijken de gezinshuismoeder en ik elkaar aan. We kennen elkaar al jaren en hebben niet veel woorden nodig. Wij wisten en voelden dat dit de juiste stap was.

www.uitgeverijterebint.nl