Gewoon weer even mama zijn
Ik wil gewoon weer even mama zijn... zonder gedoe..
Vandaag mijn dochter een extra dag thuis gehouden, na wat berichtjes vanuit school, dat ze niet helemaal fit was, de 3e keer in maand tijd dat ze dit vaker blijkt aan te geven.. afgelopen weekend extra geknuffeld en gevraagd hoe ze zich voelt.. wel goed hoor mama!
Wanneer ik vraag hoe het op school was, geeft ze aan dat het wat druk was, en vele kinderen met haar wilde spelen, maar zij liever zelf met 1 kind had willen spelen.. mama ik ben zo moe.. we knuffelen nog een keer dit lijkt haar even goed te doen, geen gedoe gewoon even samen zijn.. wanneer ik vraag of we aan kleden, reageerd ze al vrij snel gefrustreerd, zegt Dat ze het niet zelf kan, en hier echt hulp bij nodig heeft. Toch probeer ik haar ook hierin iedere keer weer aan te blijven moedigen dat ze dit zelf kan proberen, zodat ze daarvan kan leren.
Toch zien we weer vaker bij kleine situaties een gefrustreerd kind thuis, wat zich uitt in boosheid of verdriet.. ik merk dat de afspraken van de afgelopen weken, nog steeds een hoop met me gedaan hebben
( aanpassingen, beenspalkjes, extra gesprek ziekenhuis, extra gesprekken school omdat ze ook daar zoekende zijn hoe ze het niet te zwaar maken voor haar, gehoortest, doorverwijzing psychiater voor diagnoses)
Ik wil zo graag mijn dochter helpen, en goed bedenken hoe ik moet inspelen op het moment dat ze thuis overprikkeld is.. ook merk ik dat ze soms juist heerlijk kan stuiteren in huis, tot vervelends toe, waar haar zusje van 4,5 jaar niet altijd leuk op reageerd.