Gevoel in een glazen doosje.

15 maanden is ze nu, mijn mooie slimme dreumes Robin - June. Sinds een paar weken blog ik nu hier op mamaplaats. Het doel was om over mijn zwangerschap te bloggen, over de bevalling en over de heftige periode erna. Nu ik een paar blogs heb geschreven merk ik dat ik blokkeer elke keer dat ik over mijn bevalling en de tijd erna wil schrijven. 

De tijd na de bevalling lijkt in een doosje te zitten gemaakt van heel dun glas, eigenlijk wil ik er wel naar kijken maar ik ben bang dat hij uit elkaar barst. 

Robin was namelijk een huilbaby, zeg maar krijsbaby. In deze periode zitten veel emoties verborgen. De emoties heb ik een plekje gegeven maar dit betekend niet dat ik graag terug ga naar het gevoel van toen. Het gevoel van je baby niet te kunnen troosten, het gevoel dat je baby in je armen geen rust kan vinden, het gevoel dat je kleine zichtbaar pijn heeft.

Hier betaal ik nog steeds de prijs voor, in vermoeidheid wel te verstaan. Dat zit diep in mij en soms zit dit in de weg. Net als de emoties rondom deze tijd. Geef mij wat tijd wat tijd om dit helder op papier te krijgen........