even up to date praten … #8

naar veel heen en weer gesprekken zijn we dan eindelijk op hulp gekomen die we beiden zien zitten. het was nog al een gedoe voor we op dit punt zijn gekomen. de hulp waar we eerst mee hebben gesprokken hebben we afgewezen. zij kon wel met me dochter aan de slag maar kon voor mij niks betekenen. en we zaggen het niet zitten om met twee verschillende mensen te gaan werken. 

ik deed een tegen voorstel: we hebben al eerder met juvent samengewerkt en dat beviel ons goed. dit is gestopt omdat zij door een re-organitsatie er uit ging naar een ander tak van hulp bij juvent. de hulp die toen zou komen in haar plaats hebben we niet door gezet omdat we toen ook veel in het ziekenhuis zatten voor de onderzoeken bij me dochter ivm de scolioce. maar nu hebben we dus gevraagd of iemand van juvent weer kan terug komen en dat kan! helemaal blij, hier hebben ze al een stukje van onze geschiedenis die mogelijk kan helpen bij de dingen uit het verleden.

op school word me dochter gek van dat ijskonijn. telekens vragen hoe zaken er voor staan. en of we al meer weten over een ander huis. me dochter is stug en laat alleen weten dat ze geen behoefte heeft dingen met haar te delen. zijn we ook niet verplicht, en dat we dit ook niet doen is duidelijk zichtbaar op haar gezicht af te lezen als "vind ik niet fijn". me dochter kan haar wel schieten en loopt met de gedachten om een eerder idee uit te voeren: naar haar vader en daar het vierde schooljaar doen, weg van deze school maar ze heeft het ook moeilijk met mij achter laten. plus dat ze niet zeker weten of ze wel 7 dagen, 24 uur per dag met haar vader rond zich wil hebben. zijn bedoeling zijn goed maar soms een beetje te bezorgt of vergeet even dat zij bijna 16 jaar is een geen kind van 4 net als broertje of 2 als haar zusje. ik snap het wel, ik zal het niet tegen houden als ze het doet maar voel wel een kleine steek in me hart bij het idee dat ze, ook al is het tijdelijk naar haar vader gaat. we zijn altijd samen en doen ook zo veel dingen samen. dat is dan weg en we zullen de tijd die we samen door brengen zeker missen. 

de hulp van juvent zou eind mei, begin juni beginnen maar door een zieke loopt het nu uit naar juli. me dochter heeft al gelijk zo iets van: daar gaat me zomer vakantie! totaal onzin maar snap het ook wel. heb je vakantie komt dit er bij en mag je nog gaan praten over de school die je inmiddels ben gaan haten. toch zit er wat leuk in dit jaar, na jaren me vakantiegeld in op knappen van het huis of nieuwe meubels te kopen gebruiken we het dit jaar ook echt voor vakantie. oké, het is een weekje bij haar vader maar dit keer ga ik mee. toen met de kerst 2016 ze hier waren kreeg ik het verzoek van de kleine man of ik ook eens een keer bij hun kwam logeren, dus bij deze los ik me beloofte in. beiden kinderen zijn door het dollen dat we komen. de hond gaat een weekje naar het pension en voor de katten is er oppas aan huis. prima geregeld dus. en ook wij hebben er zin in. even een wekje weg, genieten van hopelijk mooi weer en er zijn wat uitjes gepland om te gaan doen. ik denk dat na de vakantie wel gestart kan worden met juvent. we wachten maar af. 

het termijn van 3 maanden is verstreken maar de inspectie kan niks doen. ze had gezegd dat als er na 3 maanden geen verbetering was ze een proces ging op maken voor verplichten interne therapie voor me dochter. die kan ze op haar buiken schrijven! we hebben alles gedaan wat is gevraagd, alleen kan de hulp niet eerder starten. niet onze schuld, overmacht war we niks aan kunnen doen. ik kan niet wachten tot we het sein krijgen een andere huis te hebben. ik wil graag de school, het zorgteam en de schoolinspectie een laatste,en ik hou me niet in, afscheidsgedachten geven over alles wat er dit schooljaar op ons bord is gegooid!