3 jaar geleden
Eten met los muchachos
Over het algemeen mag ik niet klagen. Van de vier rakkers hebben we 1 hardnekkig lustiknietje. De bijna- kleuter tel ik niet mee. De kans dat hij nog bijtrekt is reëel.
‘s Morgens om 8.00:
‘Mam, wat gaan we eten?’
‘Ik kook vandaag niet. Ik heb nog wat restjes soep met troep, gebakken bakstenen, hussen met je neus ertussen en stront met strepen in de vriezer liggen.’
‘En anders heb ik nog gegrilde “lustiknie” met geraspte “watzijndiestukjes in de koelkast, dat moet ook op.”
Als jullie nu zorgen dat je vanavond je bordje leeg eet zonder te zeuren, dan mogen jullie “ieuw getver” als toetje. Jullie mogen kiezen’
‘Nouhou! Niet grappig!’ (Slaat de armen over elkaar en kijkt met een zuur gezicht)
Ze hebben er nu al zin in 😏
Het houdt wat. Na een spervuur van “ja maar” en rustig doorzeveren over eten, snoep, schermtijd en andere discutabele huishoudelijke toestanden (heel de dag en keer vier), verval ik regelmatig in korzelig gesnauw.
Het blijft een uitdaging om een beetje humor en je humeur te behouden 🙃.
Welke volslagen achterlijke antwoorden geven jullie thuis na 100 keer dezelfde vraag?
In het kader van sharing is caring, drop hieronder jouw slogan 👇🏾👇🏾👇🏾
Anoniem
heel herkenbaar. hier was het net zo. hier was de regel: tussen niet lusten en niet lekker zit verschil. als mijn dochter het echt niet lustte dan hoefde ze het ook niet te eten, maar bij niet lekker was het minimaal 1 opscheplepel op je bord en gewoon opeten. de eninge regel die ze nu ze al 19 jaar is nog steeds gebruikt is spruiten, 10 stuks meer niet.