En dan ineens besef ik me dat wij ook zelf een aandeel hebben gehad in het niet doorslapen van onze tweeling

Door het vele ziek zijn sliepen Ties & Stef ontzettend slecht ‘s nachts. Nachten lang brachten we met ze op de bank door en we liepen heel wat kilometers door de woonkamer. Alles maar dan ook alles voor slapende kids. In die onrustige tijd zijn er ook extra drinkmomenten ingeslopen ‘s nachts. Ook werden er regelmatig nachten in ons bed doorgebracht. En dat alles was oké, ze waren ziek, ze hadden pijn, ze hadden ons nodig! 

Maar een aantal maanden geleden was ik er klaar mee. Ruim 2 jaar, buisjes in de oren, neusamandelen verwijderd, niet meer ziek. Alle factoren die eerst ons leven beheersten waren weg. Inslapen ging niet zonder een flesje drinken en ze sliepen maar niet door. Al met al kon ik soms 6x per nacht mijn bed uit. En het enige wat hielp om ze stil te krijgen was een flesje met limonade of ze bij ons in bed laten slapen. En dat deed ik dan dus. Als dat ervoor zorgde dat ik daarna zo snel mogelijk weer kon slapen, prima! We sliepen namelijk al zo weinig dus iedere minuut was er 1! Tot er op een dag het besef kwam... “leuk die limonade maar door al die suikers worden ze natuurlijk binnen no time weer wakker”. Daarnaast vond ik het ook tijd dat ons bed ook gewoon echt ons bed zou zijn. Ik vind het heerlijk zo’n klein kereltje naast me of twee. Maar iedere nacht als een hotdog tussen een broodje in mijn eigen bed daar was ik wel klaar mee! Toen we op vakantie waren vergaten we ze een flesje mee naar bed te geven, maar ze gingen slapen, zonder fles maar wel met een van ons tussen hun in. Bij thuiskomst hebben we dit direct doorgezet. Wel gewoon weer elk in hun eigen bed en geen fles meer mee naar bed. Dat werd natuurlijk niet direct geaccepteerd en voor ze daadwerkelijk sliepen konden we een aantal keren naar ze toe maar uiteindelijk gingen ze slapen. 

Alleen die verandering zorgde er al voor dat ze eigenlijk in de avond al niet meer wakker werden en wij onze avond weer terug hadden. Film kijken zonder huilende kids, heerlijk! We hebben toen ook direct besloten niet meer naar hun pijpen te dansen en wanneer ze wakker werden en drinken wilden alleen nog water te geven. Dit vinden ze niet lekker en dat werd dan dus ook direct weer een krijspartij. Daarbij riepen ze direct “papa mama bed” of terwijl in ons bed slapen. Maar ik was vastbesloten, het gebeurd niet. Ik was soms een uur bezig om een van beide weer in slaap te krijgen en terwijl ik sluipend terug liep naar mijn bed begon de volgende. Voor iemand die al slaaptekort heeft zijn die momenten killing maar ik wilde doorzetten. Na een paar dagen merkte ik dat het beter ging. De acceptatie dat ze in hun eigen bed moesten blijven leek er te zijn. En ook de nachten gingen van 3 x per kind wakker naar nog maar 1x en soms zelfs gewoon helemaal niet! 

Meestal worden ze tussen 05.00 uur en 06.00 uur wakker, dat is het moment dat ze wel een flesje met een beetje limonade krijgen, hierop slapen ze dan weer verder tot 07.00-08.00 uur. En wanneer ze dan niet in hun eigen bed verder willen slapen mogen ze het laatste stukje bij ons verder slapen. Dit werkt voor ons nu prima. 

Tot een aantal maanden geleden voelde ik me hopeloos verloren, ik was zo toe aan nachten die langer duurden dan 4 uren. En kijk nu, door zelf even door de zure appel heen te bijten is het gewoon gelukt! 

Ik ben benieuwd: hoe slapen jullie kindjes? 

Liefs, Linda