En dan gaat je peuter (bijna kleuter) voor het eerst wennen op school...

We kunnen er lang en kort omheen draaien maar welke moeder staat er niet (bijna) met tranen in haar ogen als ze voor het eerst haar kindje op school brengt... Levi ging vanmorgen voor het eerst wennen op school. Lang over nagedacht voor de vakantie of na de vakantie wennen (hij wordt 3 september 4). Maar Levi wilde het zo ontzettend graag. Hij keek er zo naar uit. Waar hij naar uitkeek had hij geen flauw benul van want wat is school dan eigelijk. Herkenbaar?

Natuurlijk stuiterde hij vanmorgen om half 7 al door het huis "pap mam mag ik nu naar school?' Nadat hij gisteren avond wel 3x naar beneden is gekomen. Spanning heel veel spanning. Niet alleen voor Levi ook voor ons haha. Levi was immers nooit bij iemand anders dan familie (hij zit wel op de opvang maar daar werk ik zelf ook dus was hij alsnog bij mij). Hoe zou hij het vinden? Zou hij het moeilijk vinden? Zou hij wel durven vragen of de juf zijn knoop open wil doen? Bla, bla, bla: allerlei scenario's alweer in mijn hoofd, natuurlijk. Maar ach, daar ben je denk ik ouder voor. 

Met zijn rugtasje met daarin een koekje en een pakje drinken vertrokken we naar school. Regen, regen,  heeeeel veel REGEN. Hmm, dat is jammer en naar binnen gaan in de corona tijd zit er ook niet in. Mijn gedachte: nog korter afscheid. Maar, wat kan ik trots zijn op mijn kind, netjes zijn jas op de kapstok de tas in de daarvoor bestemde bak en gaan zitten in de kring. Mama kreeg nog net een bescheiden zwaai en een verlegen lach. Hij draaide wat op zijn stoel en toen TOEN was het tijd om naar huis te gaan. 

Toch wel een beetje met een brok in mijn keel naar huis en eenmaal samen thuis met Xavi kon ik de minuten wel aftellen tot het weer zover was om hem op te halen. Wat ik ben gaan doen? Terwijl Xavi lag te slapen ben ik met een lekkere bak koffie op de bank geploft. En toen was het tijd om Levi weer op te halen. Veel te vroeg want stond nog een kwartier te wachten tot de deur open ging. En daar kwam HIJ hoor. Hij riep vanuit de rij heel hard: MAMAAAAA! Ach mijn dag kon niet meer stuk hij was zo enthousiast! Ik kreeg alle verhalen te horen want Levi is een echte prater. Kortom hij had het zooo leuk gehad. Of ik nu aan het idee gewend ben? NEE! Ik ga nog heel erg genieten deze zomervakantie van de daagjes dat hij nog lekker thuis is. Wat zal het een leegte zijn als hij straks naar school is... Iemand ervaringen of tips met een kindje dat voor het eerst naar school ging?