8 jaar geleden
En dan ben je wel goed genoeg...
Je mag niet op mijn feestje komen, maar als ik niemand kan vinden om mee te spelen ben jij goed genoeg...
Het is niet de eerste keer dat ik over dit probleem schrijf. Vorig jaar speelde precies hetzelfde al. Maar ik word er eerlijk gezegd wel wat moe en teleurgesteld van. Vorig jaar schreef ik een blog over mijn zoon die zelden op feestjes wordt gevraagd. Een jaar later is dat niet veranderd. Nadat hij zijn feestje vierde en daarvoor een aardig groepje kinderen uitnodigde is hij bij slechts één van hen ook daadwerkelijk teruggevraagd. Hij speelt met meerdere kinderen uit zijn klas, maar als puntje bij paaltje komt is dit elke keer weer een punt waar hij heel verdrietig van wordt. Kaartjes zijn uitgedeeld en hij zit er niet tussen. En ik snap dat verdriet heel goed, zeker als het de zoveelste keer is. Maar wat nog meer steekt is dat het ook nog eens de kinderen zijn waar je het niet van verwacht. Een jongetje die het maar wat leuk vond toen mijn zoontje hem vroeg om tijdens de open les mee te gaan naar gym, met wie we naderhand ook nog naar een overdekt speelparadijs gingen en die jouw kind dan een maand of wat later zo hard laat vallen. Persoonlijk vind ik (mijn zoontje wordt over een maand 7) dat je op die leeftijd daar nog best wat in kan en mag sturen als ouders. En dan hebben we er nog twee uit de buurt (en tevens uit zijn klas) die om de haverklap aan de deur staan om mijn zoon te vragen of hij komt spelen, die ook inmiddels al verjaard zijn. Als ze niemand anders hebben, dan ben je blijkbaar ineens wel goed genoeg? Mijn zoontje is van het kaliber dat hij allang blij is dat ze dan hem vragen, maar ik zie dat toch anders... Ik vind het zo oneerlijk!! Voor mijn zoontje probeer ik het te relativeren. Tenslotte, door nooit gevraagd te worden, heb je wel volledige vrije keus over wie jij op jouw feestje wil hebben, je hoeft geen enkele verplichting te voelen jegens bepaalde kinderen omdat ze jou hebben gevraagd. Maar in mijn hart gun ik hem wel iets beters. Hij wil ook graag een kinderfeestje vieren, ondanks wat er speelt. Want ook dat zie ik nog weleens gebeuren, dat het compleet overgaat. Mijn conclusie uit dit alles: kinderen kunnen enorm hard zijn, maar de ouders die het laten gebeuren moeten zich op zijn minst toch eens achter de oren krabben. Voel je niet aangevallen als je de luxe hebt dat je kind op twintig feestjes mag komen en je om die reden niet iedereen kan terugvragen (want dat zou ik wel snappen), want dat speelt bij deze 'vriendjes' niet, zij zijn ook niet de popi-jopies uit de klas.
TrijntjeH
Lastig. Hier mogen de kaartjes niet op of bij school uitgedeeld worden om die reden. Deze moeten buiten schooltijd bij de kinderen thuis worden afgegeven of door de brievenbus worden gegooid. Als je kind in een klas zit met bijv bijna 30 kinderen. En de kindjes die de feestjes geven mogen er bijvoorbeeld maar 5 kiezen. Tja, dan is de kans natuurlijk al best klein. Als er dan ook nog ouders zijn die meebeslissen omdat ze bijvoorbeeld omgang hebben met de ouders van een bepaald kind, dan worden die kansen alleen maar kleiner. Mijn dochtertjes worden zo nu en dan wel op feestjes gevraagd, Maar hebben bij huis dan weer niemand in de buurt om mee te spelen. Hierdoor gaan ze ook niet supergraag naar buiten. Want ze willen ook niet altijd alleen maar met zijn tweetjes optrekken. Natuurlijk is het sneu als je kind niet vaak gevraagd word. Maar als ik moest kiezen tussen kinderen in de buurt hebben om te spelen, of naar feestjes gaan. Dan was die keuze gauw gemaakt. Een feestje duurt namelijk maar een paar uurtjes. Mijn dochters zijn nu 5 en 7, Dus hebben al feestjes gehad. Maar ik meng me niet in wie ze kiezen en wie niet. Ik stuur alleen als ik merk dat er een bepaald kind ze onder druk zet om deze op hun feestje te vragen terwijl ze er normaal niet zo veel omgang mee hebben. Er zijn kinderen bij in de klas die letterlijk voor ieder feestje gevraagd worden. Dat is bij die van mij niet zo. In het begin zijn ze hier wel eens sneu om geweest, maar ik heb ze toch zo duidelijk mogelijk uitgelegd hoe zoiets in elkaar steekt. Ook deze teleurstelling moeten ze leren mee om te gaan. Nu hoor ik ze er nooit meer over als ze niet gevraagd worden. Dat kinderen soms een poosje veel met elkaar optrekken en vervolgens weer veel omgang hebben met een ander kind dat is normaal. Er hoeft maar iets heel kleins te zijn waardoor ze het kind in kwestie even wat minder leuk vinden. Of een ander kind juist leuker. Hoe lastig ook, probeer het zelf ook een beetje los te laten. Je maakt je erg boos over de situatie en dat voelt je kind ook aan. En nee, het is niet zo dat ik je situatie niet begrijp. Want het heeft een jaar geduurd voordat mijn oudste dochter een keer uitgenodigd werd voor een feestje. Dus die is ook wel verdrietig geweest. Maar ik spiegelde haar altijd een slechtere situatie voor. Zij werd niet gevraagd op feestjes misschien, maar op woensdag en vrijdag middag had ze wel vaak een kindje om mee te spelen. (ook niet altijd) Er zijn soms ook kindjes die nooit iemand te spelen hebben. Dat hielp haar om te relativeren. Kaart het aan bij school of het betreft uitnodigen op een andere manier kan. Dat kan al een heel eind schelen. Voor de rest.. het is moeilijk maar dit soort dingen kun je gewoon niet afdwingen. Succes in ieder geval,
gestante
Ik herinner me dat wij vroeger 3 kinderen mochten uitnodigen, een heel enkele keer werden we wel aangemoedigd eens te kijken naar wie ons hadden uitgenodigd, maar in principe werden we vrijgelaten om te kijken met wie wij gewoon graag onze verjaardag wilden vieren. Nou was het bij ons ook nog eens zo, dat A) wij vaak verhuisden (armybrat) en B) Ik nooit populair was (Altijd de nieuweling, dus ook altijd makkelijke prooi oid?) Het is zuur als je kind als enige of een van de weinigen niet uitgenodigd wordt, maar leer hem omdenken, zorg dat hij er als volwassen man straks sterker en meer een individu ipv een kuddedier/meeloper door is. Hoe dan ook sterkte ermee.
Anoniem
Lastig. Voor je zoontje is het wel naar natuurlijk. Maar is hij de enige is zijn klas bij wie dat gebeurd ? Ik weet van mezelf dat ik voor m'n feestjes een vast groepje had die ik uitnodigde. Soms kwam er iemand bij,soms viel er iemand af. Daar zaten ook veel kinderen tussen waar ik na schooltijd bijvoorbeeld niet mee speelde. Wat betreft het sturen van het kind in wie er uitgenodigd gaat worden:het kind zelf moet gewoon een super leuk feestje hebben en kiest dan automatisch de kinderen waar hij meer een klik mee heeft.
Anoniem
Ik heb heel bewust de juf even gevraagd of er meisjes waren uit de klas van mijn dochter die buiten de boot vallen qua feestjes. Mijn dochter zou het liefst de hele klas uitnodigen, maar omdat ik dat toch een beetje te gek vond en we een echt meiden ding gingen doen haar een "lijstje" laten maken van de meisjes die ze graag wilde. Maar 1 meisje uit haar klas (groep 2 ze zit in de combi 1/2) noemde ze niet meteen op omdat ze nog nooit met haar had afgesproken. Nou die ene kon er ook nog wel bij, liever eentje teveel dan een verdrietig meisje.... Ze viel een beetje buiten de boot, ging vooral haar eigen gang, maar op haar eigen manier heeft ze een leuk feestje gehad en was helemaal enthousiast. Top dus! Je kan niet iedereen uitnodigen, maar als ze regelmatig met elkaar spelen denk je toch juist aan die kindjes?!