9 jaar geleden
Elke week wel een bezoek aan de huisarts of HAP.
Er gaat geen dag voorbij zonder kleine ongelukjes in en rondom het huis. Of het ene virus is nog maar net voorbij of....
Onze tweeling aapjes Thijs en Pim zijn nu 2,5 jaar. Het zijn twee echte jongens, jongens.... Flink ravotten en stoeien met z'n twee. Slaan, schoppen, bijten, knijpen..... elke dag! Elke dag komt het regelmatig voorbij. Maar ook flinke valpartijen. Ik maak me daar altijd flink veel zorgen over.
Zoals gister avond, toen Pim op de bank zat en vroeg of hij nog een snoepje mocht. Ik vond het genoeg en antwoorde met 'nee Pim, je hebt echt genoeg gehad!' Hij was het hier echter niet mee eens, ik stond voor hem en hij wilde even flink naar mij uithalen. Ik had het echter niet door en deed een stap naar achteren, waardoor hij zich niet tegen mij kon afzetten en voorover op z'n hoofd van de bank viel. Gelukkig zette hij het op een huilen en reageerde goed. Het was flink schrikken. Hij ging al snel weer lekker spelen en er leek niks aan de hand. Tot m'n vriend en ik naar bed gingen. Pim werd ontroostbaar wakker en we namen hem uiteindelijk maar bij ons in bed. Hij bleef onrustig en huilde nog af en toe...
Na 2 uur toch maar naar de Huisartsenpost gebeld, het zat mij niet lekker. Maar m'n vriend vond het onzin.... Ik ben iemand die heel snel de huisarts of huisartsenpost belt als het om mijn jongens gaat. M'n vriend gaat echter nooit naar de huisarts. 'Gaat wel weer over', zegt ie dan. Soms hebben we er zelfs wel eens woorden over. Is het zo dat mama's een soort van radar hebben wanneer er iets aan de hand is? Want 9 van de 10 keer als ik denk dat er iets aan de hand is, is er ook écht iets aan de hand. Vaak niet ernstigs, maar wel iets voor de huisarts.
Uiteindelijk kon ik Pim een zetpil geven en moest ik z'n temperatuur meten. Als ie koorts had moesten we toch langs komen. Anders moest ik hem om half 6 weer wekken en temperaturen. Nadat ik Pim z'n zetpil had gegeven, heeft hij heerlijk geslapen en geen koorts gehad. Vanmorgen was hij nog een beetje hangerig, maar geen 'rare' dingen meer.
Ik ben zo blij dat je midden in de nacht voor zoiets ergens terecht kan, dat je advies krijgt waar je wat mee kan. Een ongelukje zit in een klein hoekje.
Ben ik een overbezorgde moeder? Of is het normaal dat ik bijna elke week wel eens een keer de huisarts of huisartsenpost bel? Of heb ik gewoon twee drukke apen die veel brokken maken...
Desi Dools
Ik vind dat je het goed doet, net overbezorgd maar zorgzaam.... Beter 10 keer te vaak bellen dan één keer te weinig! Bij ons is het net andersom. Mijn man belt het liefst 112 als de kids ook maar een beetje huilen en ik... ja ik zou willen dat ik eerder het gevoel zou hebben van doorpakken en naar de huisartsenpost. Gelukkig heffen mijn man en ik elkaar op ;)
Ja of je teveel of te weinig belt heb ik geen antwoord op. Ik denk dat als je onnodig belt en het te vaak gebeurd de huisarts het wel een keer zal zeggen. Ik heb 3 kinderen in de leeftijd van net 5, 3,5 en 18 mnd. Tot nu toe maar 1 x bij huisartsenpost geweest, en dat door een schaafwondje wat bleef tranen. de middelste is echt een uilskuikentje en valt heel veel maar nooit ernstige schade zullen wij maar zeggen. Wel heb ik EHBO en denk ik dat ik het kan inschatten (ook gewerkt op een kinderdagverblijf dus al vele wondjes gezien) maar bij je eigen kinderen is het altijd anders! ik krijg weleens het verwijt dat ik te laat naar de huisarts gaat, dus dat is ook alwat. Geniet van je tweeling en hopelijk minder ongelukjes!