Eerste schooldag is aangebroken
Onze dochter gaat vandaag voor het eerst echt naar school. Wel mee loop dagen gehad, maar dan nu voor het echt.
Op 27 okt is onze dochter 4 jaar geworden. En het klinkt erg cliche, maar wat is de tijd snel gegaan. Ze begon gelijk goed, want de week dat ze eigenlijk moest starten was in de herfstvakantie, dus beginnen we een weekje later :-)
3 Weken geleden mocht ze voor het eerst mee lopen op school, en wat had ze daar zin in. Op school even kijken waar we onze jassen en tassen kunnen laten en daarna ging ze gelijk zitten in de klas. Ook was het daarna dat ze zei: "mama jij moet toch weg". Zal ik nog niet even blijven, het is nog geen tijd en er worden nog kindjes naar de klas gebracht, was mijn reactie. "nee hoor mama, ga maar weg. Kom maar ik breng je wel naar de deur". Tja en daar stond ik dan, buiten het klaslokaal, buiten gezet door mijn eigen dochter.In heel mijn schoolgaande jaren nooit uit de klas gezet, en nu zonder pardon.
Ik vroeg of ik toch nog een kus en een knuffel kreeg, en dat kreeg dan nog wel, maar moest daarna wel echt weggaan.
Deze ochtend was ze zo blij dat ze naar school mocht. Ook nu geen problemen met naar school brengen. Sommige kinderen die we op het schoolplein zien lopen, zegt ze dat die bij haar in de klas zitten en lief zijn. Gelukkig kent ze ook al kinderen in haar klas van de kdv en peuterspeelzaal. En zo meteen ga ik haar ophalen voor de lunch en zit haar eerste echte schoolochtend er op. Ben benieuwd wat ze te vertellen heeft.
Een ding weet ik wel. Ik vind het spannender dan zij. En ik moet haar weer een beetje loslaten.