Eerste keer schoentje (nou, laarsje) zetten

Sinterklaas is afgelopen zaterdag alweer gearriveerd in Nederland. Na een beladen tijd, rondom dit onderwerp, keek er wel naar uit. Mijn dochter is namelijk net 2 jaar. Het eerste jaar was ze drie maanden met sinterklaas en begreep er helemaal niets van. Het tweede jaar was ze ruim een jaar en vond alleen de cadeau's leuk. Maar dit jaar is ze oud genoeg om haar schoentje ook te zetten. Ik keek er vooral naar uit, omdat mijn kleine meid dol is op zingen. Ze is nooit stil. Ze praat of zingt altijd. Ik bedacht me dat sinterklaas liedjes zingen, dan helemaal in haar straatje zou passen.

Gisteravond was het zo ver. Ik had haar gedurende de dag al voorbereid op wat er komen zou. Haar grote neef had ook voor de eerste keer zijn schoen gezet en mijn schoonzus had er een filmpje van gemaakt. Dit was uiteraard een goed voorbeeld om een half uurtje later zelf uit te voeren. Na het filmpje vast pyjama aan, tandjes poetsen en toen....regenlaarsje pakken (mama had namelijk 5 potjes vingerverf gekocht voor 3 euro, past natuurlijk nooit in een schoen maatje 21), een tekening gepakt en een appel gepakt. We hadden hem bij de voordeur neer gezet, want we wonen 4 hoog nog net niet achter, maar dat leek ons verstandiger. 

Mijn kleine meid was helemaal enthousiast tijdens het zingen. Deed absoluut niet mee, het enige woord wat uit haar mond kwam was sinterklaasje, maar het ging om het idee. Na het zingen was het de bedoeling om naar bed te gaan, maar dochterlief wou niet dat het paard van sinterklaas haar appel kreeg. Nu moet ik erbij zeggen, mijn dochter is verslaafd aan fruit (heeft ze van haar moeder). Ik moet echt de rem erop zetten, anders eet ze alleen maar fruit. Maar die appel werd direct uit de laars getrokken en ze wilde er al een hap uit nemen. Ik stelde haar gerust, dat als ze de volgende dag wakker zou worden, mama nog wel een appeltje voor haar had. Uiteindelijk is ze rustig naar bed gegaan.

De volgende ochtend....vanmorgen. Eigenlijk hoefde ik al niets te zeggen over het cadeau, want toen ze van haar slaapkamertje naar papa en mama's slaapkamer liep, zag ze het mega cadeau in haar ieniemienie laarsje al. Ze was al direct enthousiast. Ik liep snel onze slaapkamer in om mijn telefoon te pakken en toen ik terug liep, zat mevrouw al op de grond het cadeau uit te pakken. 

Alle kinderen houden van cadeau's en mijn kleine meid is daar echt geen uitzondering. Nadat ze het cadeau helemaal had uitgepakt en mama had verteld dat het verf was, kon ze nergens anders meer aandenken. Het ontbijt ging er met moeite en geweld in (af en toe dreigen dat we anders niet zouden gaan verven). Maar uiteindelijk nadat het bordje leeg was, heb ik alle spullen inclusief waterbak met washandje en hydrofiele luier om de handjes af te drogen, klaar gelegd en zijn we gaan verven.

Al met al een zeer geslaagd schoencadeau. Iets te groot qua maat, maar voor 3 euro liever vingerverf dan een lullig poppetje waar ze niets mee doet. Ik zeg op naar de volgende schoen zet avond...oh nee, die is bij opa :-D