Snap
  • Kind
  • Vakantie dagje weg

Eens per jaar, laat ik me lekker gaan...

Eens per jaar staat het zuiden des lands compleet op z'n kop: Carnaval!

P { margin-bottom: 0.21cm; }A:link { }

Als rasechte Amsterdamse maakte ik zo'n 13 jaar geleden mijn carnavals debuut. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het in eerste instantie wel wat vreemd vond hoor, al die mensen die drie (of meer) dagen verkleed naar de kroeg gaan om te zuipen, lallen en polonaise lopen op van die hoempapa muziek. Althans, dat was mijn idee van carnaval vieren. Dat het allemaal reuze mee valt en het eigenlijk toch wel errug leuk is om een paar dagen per jaar compleet los te gaan blijkt wel uit het feit dat ik sindsdien elk jaar braaf mee carnaval. En nee, niet omdat het 'moet', maar omdat ik het gewoon leuk en gezellig vind.

Gingen we de eerste jaren tot in de late (of vroege) uurtjes op stap en vloeide de alcohol rijkelijk, inmiddels houden we het bij het kindercarnaval. Want bijna vier jaar geleden heb ik een enorm feestbeest op de wereld gezet. Onze bijna-kleuter heeft zich ontpopt tot een ware danskoning. Hij is dol op carnaval, kent veel liedjes en loopt graag polonaise. En onze kleine Diva heeft dit jaar haar coole dansmoves laten zien.

Ik heb dit jaar als een magneet achter mijn kids aangelopen. Alsof de kinderen honing aan hun kont hadden hangen en ik de bij was. Waar zij gingen, ging mama. Als een ware leeuwin waakte ik over mijn welpjes. Want ja, om eerlijk te zijn was ik best wel bang dat ik één van mijn bloedjes kwijt zou raken, of zij mij. En zeker die ene dag dat we naar het megadrukke Oeteldonk gingen om de optocht te kijken. Bijna-kleuter had een polsbandje om met daarop zijn naam en mijn telefoonnummer. Thuis had ik hem gedrild wat hij moest doen als hij mij of mama kwijt zou zijn: iemand aanspreken, zijn naam vertellen, zeggen dat hij papa en mama kwijt was en het bandje met telefoonnummer laten zien met het verzoek om dat nummer te bellen. Echt, ik kan zo aan de slag als legercommando. Godzijdank ben ik geen van mijn kindjes kwijt geraakt.

Nee, een gestressde moeder ben ik niet, ook niet tijdens carnaval. Want oh wat hebben we drie heerlijke dagen gehad. Lekker gedanst, ons gek verkleed, frietjes, frikadellen en chippies gegeten en eindeloos veel rondjes in de draaimolen gedraaid. De komende dagen gaan wij bijkomen en kijken we al uit naar de volgende carnaval!

Ja, een rasechte Amsterdammer, Maar woon inmiddels al bijna 10 jaar in het mooie Brabant en ben goed ingeburgerd. Ik vind carnaval echt reuze gezellig, zeker zo met de kindjes erbij. Ons huishouden ligt drie dagen 'plat alles kan, alles mag. En na die drie dagen, weer strak het ritme in haha. Je bent altijd welkom in het zuiden voor een gezellige carnaval!

9 jaar geleden

Haha als Amsterdammer ook echt! wat goed. vind het echt super balen dat dit zo goed gevierd wordt in het zuiden en niet bij ons. Ik woon zelf in Utrecht maar wat een flop vergeleken met het zuiden is dat dan zeg