Snap
  • Kind
  • PTSS
  • zorgenkindje
  • coronamadness
  • Coronamoe

Een zorgenkindje in corona tijd

De feestdagen hebben we gehad, we gaan weer starten met de fysio... Dachten we..

We hadden gepland om in december naar Nederland te gaan, helaas met de corona niet mogelijk. Gelukkig waren de regels in noorwegen nog niet zo streng en konden we kerstavond bij mijn schoonmoeder vieren. De oud en nieuw hebben we klein gevierd, alleen ons gezin met een klein beetje klein vuurwerk. 

Nu moet ik toch echt wat kwijt.. Ik ben zoooo dood moe van die corona. Ik weet ik mag niet echt klagen want corona is erg en moet je serieus nemen. Maar Ik ben er echt zo klaar mee. De fysio is voor zoveelste keer stopgezet. En alles valt weer op mijn schouders, hoe goed mijn zoontje vooruit zou gaan. Het enige wat open blijft voor hem is de opvang, maar ik weet ook nie zeker of ik hem daar nu wel heen ga doen. 

Alle behandelingen staan telkens stop, ook die van mij. Aan mijn bevalling heb ik ptss overgehouden, mijn trauma behandeling is al meerdere keren gestopt. En wederom verdwijnen mijn gesprekken met mijn psycholoog. We zitten telkens zonder steun en hulp. En ik weet dat veel andere dit ook hebben, maar god wat baal ik hier van. 

Ik zou zo graag beter worden, en zie zo graag dat mijn zoontje krijgt wat die nodig heeft. De ziekenhuis checkups worden nu ook afgezegd, alles is gewoon telkens verdwenen. Ik loop al zo lang op mijn tenen met alles, maar het is nog vol te houden. Maar zodra de corona weer in beeld komt raak ik in paniek, ik sta compleet alleen voor alles. Ervaar een enorme druk en put mezelf compleet uit. En dan slaap ik ook nog eens elke nacht niet voor 2 uur, mijn zoontje heeft de borstvoeding nog niet opgegeven, dus slaap is heel ver te zoeken elke nacht. Aangezien die ook nog 4 of 5 keer drinkt. 😴 

De eenzaamheid slaat toe, mijn familie is zo ver weg. Ik maak me druk of er iets met hun gebeurt. En ik wil ze ook niet lastig vallen met mijn problemen of zorgen.

Ik hoop dat alles snel beter word en we weer kunnen doen wat nodig is. En ik hoop op een beter en gezonder jaar. Sorry voor mijn klagen, maar ik moest echt even dit eruit gooien. Hopelijk voel ik me iets beter nu ik het van me afgeschreven heb..