3 jaar geleden
“Een kind in deze tijd”
Lastig..
Het is 25 januari 2021. Precies 17 maanden geleden kwam onze kleine man op deze wereld. In een tijdsperk dat alles nog gewoon was en wij als ouders hele leuke plannen hadden (met de nadruk op hadden) om te doen samen met hem. Want nu, durven we niet eens een week vooruit te plannen. We zitten al ontelbare dagen thuis met een beperkte vrijheid, waarbij we allemaal weten dat het nu even niet anders is. Al blijkt dit voor velen een druppel te zijn met de komst van de avondklok, “ZO KUN JE NIET ZIJN” was het eerste wat er door mij heen ging toen ik gisteren het nieuws voor de tweede keer op een rij voorbij zag komen.
Jongeren van nog geen 20, die in hun eigen beleving protesteren maar eigenlijk geen flauw idee hebben wat voor schandaal ze aan hun eigen broek hangen. Zouden ze vannacht, wanneer ze in hun bed liggen trots zijn op zichzelf? Trots dat ze €20 uit de kassa hebben gehaald van een ondernemer die al maanden achter de feiten aan loopt of trots dat ze bakstenen hebben gegooid naar een agent, waarvan de ouders, vrouw/man of kinderen thuis afwachten op een telefoontje om te horen dat alles goed met ze gaat?
En hun eigen ouders of familieleden? Die zullen vast niet gezegd hebben “ga jij maar even klieren buiten”. Hoe zouden zij zich voelen zodra ze horen of zien wat voor wilde avond hun kind achter de rug heeft?
Ik schrik hier als moeder van, want ik heb ook een kind die opgroeit in deze maatschappij waarvan ik bang ben dat alles erger zal worden. Hoe goed wij als ouders ook ons best doen om ze te leren wat wel en niet door de beugel kan, in hoeverre kunnen we controleren wat ze straks buiten uitspoken? En hoe groot is de kans dat je als ouder de schuld krijgt van “een slechte opvoeding”?
Hoe denken jullie hierover? Laten we erover babbelen in de comments.
Omabenik
Het enige wat je kunt doen is je kind opvoeden met de normen en waarden die jij hebt. Dan is het goed totdat het pubers worden, dan gaan ze een eind hun eigen weg. En dan kun je alleen maar hopen dat jouw kind zich bij een opstootje of bij rellen niet zal laten gaan en zich zal houden aan de waarden die hij of zij van jou geleerd heeft. Helaas ken ik vanuit mijn werk ook de gezinnen in achterstandswijken waarbij ouders hun kinderen opvoeden met de woorden "maak die ..... agent kapot, anders doe ik het zelf. Maar ook in die wijken heb je gezinnen die dit gedrag afkeuren en een kind dat zich schaamt voor zijn/haar ouders. Gelukkig maakt jouw kind dat nog niet bewust mee.