Een dag uit het leven van Leon

Trrrrrriiiiiinnngggg!!

De wekker gaat het is 7 uur , tijd om op te staan. Zo begint een normale door de weekse dag.

Nouja.. misschien bij jullie maar bij ons in ieder geval niet haha. Ik ben er al zeker 5 x uitgeweest voor een speen oid.

Goeiemorgen Leon, " goeiemorgen mama" .

Heb je lekker geslapen? " ja" 

We gaan naar beneden en natuurlijk nemen we zijn zusje ook mee. Ik maak zijn boterham klaar, snijd het in stukjes, medicatie erbij en vitaminen en hij kan eten. Daarna moet ik hem net als zijn zusje helemaal aankleden van sokken tot trui hij kan en wil het niet zelf. 

Jas aantrekken en schoenen aantrekken doe ik ook, hij pakt zijn tas en we vertrekken naar school.

Om 2 uur ga ik hem weer ophalen en wat is hij dan altijd blij! " maaaaamaaaaaaaaaaa!!" Zo schattig. We rijden naar huis en er moet teletubbies gekeken worden in de auto want dit is hij zo gewend. Doe je dit niet volgt er een flinke driftbui dusuuhh ik vind het prima haha. 

Eenmaal thuis hangt op zijn pictobord al klaar wat ik voor hem verzin aan activiteiten, meestal niet veel want hij is erg moe als hij uit school komt en zijn zusje gaat dan naar bed. Hij kijkt fimpjes op zijn tablet en zingt gezellig mee " one, two, three , four , five NUMBERBLOCKS". Ja een hoop engels als het maar iets is met tellen, letters, diefen, vormen en kleuren en hij is zielsgelukkig. Daarna puzzelen we vaak even of doen we kort iets samen maar hij speelt liever alleen. Het liefst met zijn bak rijst met allemaal diertjes erin en poppetjes. 

Het is tijd om te eten. Leon heeft arfid, dit is een eetstoornis die vaak vorokomt i.c.m autisme. Hij lust geen aardappelen,rijst,pasta,groente,fruit ( op peer en knijpfruit na) , vlees , vis. Dusuh boterhammen dan maar! Wij weten niet beter hij doet dit al sinds hij 3 is. Hij eet een boterham of 3 in stukjes gesneden en een bekertje siroop en neemt zijn autisme medicatie in. 

Hierna word het vaak lastig voor hem want dit is een beetje 'loze' tijd tot het naar bed gaan. De driftbuien beginnen, het slaan en duwen van zijn zusje ook en papa en ik zijn als een soort scheidsrechters en schaduwen om de kinderen heen aan het dansen om ze in goede banen te leiden. Ze kunnen niet samen spelen en zijn zusje mag absoluut neit teveel in de buurt komen.. of gillen.. of bewegen.. ademhalen mag net maar dan heb je het ook wel gehad. 

Hoe zo'n driftbui eruit ziet? Voorbeeldje:

"Nee Leon je mag niet nog een chocolaatje" begint te gillen en word boos en roept " LEON WEL CHOCOLAATJE" herhaalt dit aantal keer en gaat op de grond liggen.. ik loop dan naar heb toe maar vaak begint hij dan de slaan en schoppen. Dan begint het weer opnieuw en hij kan hier enorm in blijven hangen om zijn zin te krijgen. Het eindigd vaak ik een cooling down op de gang samen omdat hij dan zo'n beetje het halve afbreekt door dingen te gooien en kapot te maken. 

Herhaal deze driftbui bij alles waarop het antwoord: nee, kan niet, mag niet, gaat niet is en je hebt dit zo'n 10 x per dag en dan de weekenden niet meegerekend.

Het is eindelijk half 8 en we gaan naar boven om te douchen. Papa doucht met Leon samen wanr hij moet gewassen worden. Ondertussen was ik zijn zusje en doe haar pyama aan en ga ik op een krukje zitten om leon af te drogen als hij klaar is met douchen. Dan ook pyama aan, papa maakt  flesjes 1 voor Leon en 1 voor zijn zusje en ik leg de kleine op bed en papa leest een verhaal voor en legt Leon op bed. 

Dit is een normale dag waarop we geen afspraken etc hebben. We hebben nog zoveel meer. 

-1 x per week een thuisbegeleider die 2 uren komt

- dinsdag om de week bij papa zijn ouders eten en 1 keer per week bij mijn ouders eten

- speltherapie na school

- binnenkort prikkelverwerkingstherapie

- bel afspraken met school, kinderpsychiater,  begeleiding buitenshuis 

En dan nog de normale afspraken als dokter, tandarts etc. Het zijn altijd overvolle dagen die compleet gepland moeten worden voor Leon en dan nog hebben we zoveel driftbuien.. erg lastig en voor hem ook enorm sneu dat zijn koppie altijd vol zit. Oef.. 

In de volgende blog wil ik jullie weer een stukje meenemen in mijn gevoel over Leon ❤