EEN BRIEF AAN MIJN DOCHTER – LIEVE LOLA 34 MAANDEN

Over twee maanden vieren we alweer je derde verjaardag. Ongelooflijk hoe snel het afgelopen jaar voorbij is gevlogen. Het lijkt ook steeds sneller te gaan. Wanneer ik samen met jou filmpjes kijk van toen je nog een kleine Lola was herken ik je zelfs al bijna niet meer.Je denkt dan vaak dat je Coco ziet, hihi. Wat ben je toch al een grote slimme meid!

Ik merk echt dat je ook de afgelopen weken weer flink gegroeid bent. Zo praat je al over hoe andere mensen zich voelen zoals "Papa vindt het leuk als Coco lacht". Op zich niets bijzonders, maar het feit dat jij dat nu al kunt vind ik stiekem best wel knap. Je moet tenslotte nog drie jaar worden. Soms denk ik wel eens dat je al vijf bent, zo bijdehand als je bent. Kleine wijsneus!

Zo liet je gisteren per ongeluk een scheetje en zei ik "Ohhh, er scheurt iemand uit haar broek" waarop jij meteen heel droog reageerde "dat maakt niets uit". Hahaha, ik moest zo hard om je lachen. Gekke meid! Bij alles wat ik tegenwoordig met je doe zeg je "gekke mama!" en soms ook "stomme mama". Misschien heb je dat van een ander kindje geleerd, maar dat vind mama niet zo lief. Dat gaan we snel weer afleren.

Je bent ook echt je grenzen aan het opzoeken en papa en mama flink aan het uittesten. Soms ga je daarin best wel ver. Gelukkig zijn er (nog) geen gewonden gevallen, maar soms...oei! Zelf even de trap op en aflopen terwijl mama heeft gezegd dat je dat absoluut niet mag doen bijvoorbeeld. Ik weet dat dit hoort bij je leeftijd en goed is voor je ontwikkeling, maar voor papa en mama is dit soms best pittig. Zeker omdat je er zo goed in bent, haha!

Het slapen gaat met ups en downs de laatste tijd. Je wordt best vaak 's nachts wakker omdat je een gekke droom hebt gehad of omdat je dorst hebt. Even knuffelen en daarna slaap je gelukkig weer fijn verder. Ook het eten gaat soms goed maar vaak ook super moeizaam. Je probeert steeds onze grenzen te verleggen en bent teleurgesteld wanneer je na een half uur knoeien met je eten toch écht geen toetje krijgt. "Mijn buikje zegt dat ie nog honger heeft!", roep je dan. Wanneer we je dan nog iets geven om te eten zeg je dat je geen honger meer hebt. Zodra het woordje toetje daarna voorbij komt heeft je buikje ineens wel weer honger, klein jokkebrokje!

De afgelopen weken speel je vaak in je eigen winkeltje, vooral omdat er nu op je schooltje ook het thema winkel en restaurant is. Je bent zelfs al op bezoek geweest bij de supermarkt. Daar mocht je zelfachter de kassa zitten als een echte kassajuf. Toen we een paar dagen geleden bij de supermarkt bij een nieuwe kassa mochten aansluiten en de nog geen kassajuf zat zei je meteen "mag ik achter de kassa, mama!?". Toen moest ik je even uitleggen waarom dat niet zo'n goed idee was, haha.

Ik geniet er zo van dat je er alles aan doet om je zusje te laten lachen. Grapjes maken tijdens het eten, haar speelgoed geven (of juist afpakken). Met haar knuffelen of het flesje geven. Je bent echt dol op haar en ze is je "beste vriendje". Zo leuk om jullie samen te zien lachen! Coco is ook helemaal dol op jou, ze lacht altijd als ze je ziet en volgt je overal. Zelfs wanneer je bovenop haar ligt, blijft ze lachen. Wat bof ik toch met twee van zulke mooie meiden!

Ik ben ontzettend trots op jou, lieve Lola. Wat ben je toch een heerlijke meid!

Ik hou zo veel van jou, lieve Lola!

Tot aan de maan en terug!

Liefs,

Mama

Lees ook mijn vorige maandelijkse brieven aan Lola hier & mijn maandelijkse brieven aan Coco vind je hier.