Een berichtje waar je nekharen van overeind gaan staan

Het is zaterdag ochtend en nog vroeg wanneer onze zoon  opstaat. Nog voor de rest beneden zit ploft hij op de bank met zijn telefoon. Er staat een berichtje in zijn scherm. Vieze vuile homo die je...Met trillende handen opende hij het berichtje en de angst slaat meteen in zijn keel. Vieze vuile homo die je er bent, kom morgen vechten en ik neem een mes mee. Meteen komt er bij hem van alles omhoog. Wie is deze jongen die dit berichtje heeft verstuurd ? Het nummer is onbekend voor hem. Hoe weet hij hoe ik me voel? Ik heb het nooit op school echt uitgesproken. Ik ben zelf nog bezig met wie ik echt ben? Ben ik homo..? ja hmmm nee misschien. Deze jongen denkt van wel. Waarom wilt hij vechten? Staat hij straks ineens op het hoekje van het schoolplein met een mes in zijn hand ? Het moet wel van school zijn want alleen daar heb ik mijn nummer wel eens gegeven. Op mijn beste vriendin na natuurlijk. 

De angst wordt steeds meer. Wat als hij met een mes ineens opduikt wat moet ik dan doen? Ben ik snel genoeg? Straks lig ik in het ziekenhuis of zelfs erger. Dan komen er ook andere dingen naar boven die in het verleden zijn gebeurt. Twee jaar terug was er die man een vervangende chauffeur van het taxi bedrijf dat hem naar de basisschool reed. Een aantal dagen lang werd er geschreeuwd naar hem. 'Jongens met lang haar zijn meisjes!!, ik ga jou meisje noemen" Scheldwoorden werden door de bus geslingerd door deze man, Tot zelfs bedreigingen aan toe. "Ik weet waar je woont meisje. Wacht jij maar!! Jou ouders zijn ook al niet goed wijs' Toen alles boven water kwam wat er in die bus ritten gebeurde ging het even van kwaad naar erger. De chauffeur reed in op onze auto, mams werd bij de keel gegrepen met beide handen door deze man. Politie werd erbij gehaald en vervolgens durfde ik niet meer naar buiten toe. Bang dat elk moment die chauffeur voor de deur zou staan. Ging de deurbel dan vloog ik naar boven toe. Reed er een busje dat er op leek dook ik angstig weg. Daar wil ik niet meer naar terug. Weken lang heb ik trauma therapie gehad. Zou ik nu alles weer over me heen gaan krijgen waar leid dit naar toe. De angst wordt enkel groter. Waarom gebeurt dit toch bij mij. De gedachten van onze zoon gingen alle kanten op. 

Wanneer mams naar beneden komt ziet ze onze zoon op de bank zitten met zweethanden en angst in de ogen. Met trillende handen laat hij het berichtje zien. inmiddels staat er onder aan het berichtje geintje, maar dit als geintje zien lukt niet. Ook zij schrikt haar nekharen gaan overeind staan. Meteen blokkeren is haar reactie en dat doet ze. Samen drinken ze wat probeert ze Dylan weer tot rust te brengen. Niet veel later kom ook ik naar beneden en zie de twee zitten en hoor vervolgens het verhaal aan. Ik vraag of ze nog een print screen heeft gemaakt van het berichtje of van het nummer dat er bij stond. Chips, nee uit eerste reactie heeft ze hem meteen geblokkeerd wanneer ze hem probeert te deblokkeren is het berichtje niet meer terug te halen ook het nummer krijgen we niet meer terug. Omdat we allemaal denken dat het de grootste kans is dat het om een leerling gaat van school mailen we de juf. Meer kunnen we nu even niet doen. 

Maandag vertrekt hij met flinke zenuwen naar school toe. De paniek slaat weer toe. Gedachtes springen alle kanten op en ook bij ons zelf. Gelukkig pakt school het heel erg serieus op. Alleen lopen op school mag hij echt even niet. Eten doet hij even niet in de aula maar in de klas terwijl er onderzoek wordt gedaan op school met leerlingen wordt gepraat. Geen moment wordt hij uit het oog verloren. En ook slapen lukt snachts niet door alle angsten die in hem om gaan  

Na een weekje is er meer duidelijkheid. Hij was niet de enige die dit berichtje heeft ontvangen een ander klasgenoot heeft het zelfde gekregen. Het blijkt om een jongen te gaan uit zijn woonplaats en zit op een andere school. Deze jongen stuurt naar andere jongere dreigende berichten uit gein en weet op een nog onbekende reden aan telefoon nummers te komen. Onze zoon kent deze jongen helemaal niet. Het was niets persoonlijks zo blijkt achteraf. Maar de angst heeft ruim een week goed geheerst. Hoe is het mogelijk dat dit soort berichten als gein wordt gezien. Zonder na te denken over eventuele gevolgen voor de ontvanger worden deze berichten verstuurd. Dat onze zoon twijfelt over zijn geaardheid en al eerder problemen heeft gehad door hoe hij is of hoe er uit ziet was puur toeval waardoor de angst er nog dieper in is gaan zitten. 

lieve ouders van pubers houd je puber goed in de gaten. Wat voor gesprekken hebben jullie pubers via whatsapp? Of wat krijgen ze binnen. Houd het bespreekbaar. Want van sommige berichten gaan je nekharen overeind staan. En krijgt jou puber een naar berichtje binnen onthoud maak een prinstrceen van het berichtje en telefoon nummer. Hier ging dat mis maar is gelukkig goed opgelost. Dat had vast en zeker sneller gekund als er wel een printscreen was gemaakt van het nummer. Van fouten leren we en door geven van deze fouten behoed andere. 

Deze blog is natuurlijk in samenspraak met onze zoon geschreven om awarness mee te geven.