Deze generatie: over loslaten en opgroeien

Onze kinderen groeien ermee op: schermen, overal schermen. Die schermen bevinden zich ook in onze handen, als wij even reageren op een berichtje terwijl zij eigenlijk onze aandacht vragen. En dan zij zelf natuurlijk: op school met het digiboard, op de laptop, gamen, telefoon en televisie… Je hebt mensen die het helemaal uit hun leven bannen, maar ja, we leven nu eenmaal in 2020, onze kinderen groeien ermee op en moeten ook wel meegaan met de techniek van nu (vind ik). Ook hebben ze (als ik mijn zoon van 12 zie) niet veel te vertellen aan klasgenootjes als ze niet meedoen met bepaalde hippe games! Dus helemaal afsluiten van schermen is naar mijn mening niet de oplossing.

Maar wat dan wel? Nou, ook hier staat het schermpje vaker aan dan ik zou willen. Zowel bij mijzelf als bij mijn zoon! Als hij thuiskomt is het eerste wat hij doet de Nintendo switch of zijn iPad pakken en eenmaal begonnen met gamen zit hij in een andere wereld en is er weinig contact met hem te krijgen. Herkenbaar?

Elke oorzaak kent gevolgen… Wist je dat steeds meer kinderen en jongeren bijziend worden? Een deel van hen loopt zelfs risico om op latere leeftijd slechtziend of - in het meest erge geval - zelfs blind te worden. In tegenstelling tot wat de meesten nu denken, zijn niet alleen de beeldschermen grootste boosdoener. Wat dan nog meer?

Te veel gefocust op iets van dichtbij, zorgt ervoor dat je oog erg moet inspannen. Dit doe je dus bij een beeldscherm, maar bijvoorbeeld ook wanneer je een boek leest. Op termijn is je oog alleen heel goed om iets van dichtbij te kunnen zien en past je oogspier zich hierop aan, wat ervoor zorgt dat je in de verte juist niet goed meer ziet. Daarom is het verstandig de 20-20-2 regel toe te passen. Die wordt gelukkig ook steeds bekender! Wat deze 20-20-2 regel precies inhoudt leg ik graag uit en doe er meteen je voordeel mee, want beter voorkomen dan genezen toch?!

Na 20 minuten beeldschermtijd (of naar iets anders van dichtbij kijken) is het voor zowel volwassenen als kinderen verstandig om 20 seconden in de verte te kijken. Om het oog dus lekker te trainen op verschillende afstanden. Kinderen en jongeren die nog in de groei zijn, moeten daarnaast ook 2 uur per dag naar buiten. Oogartsen en opticiens geven dit advies om het stijgende aantal gevallen van bijziende kinderen af te remmen.

Nu komt mijn zoon (op doordeweekse dagen) al aan een uur buiten zijn door zijn fietstocht naar school heen- en weer, dus dat is mooi meegenomen. Maar wij geven ook wel taken tussendoor: even de tuin bezemen, vuilnis wegbrengen, een boodschapje halen etc. Dan komt hij meteen ook weer even buiten. Ook gaan wij bijna elke dag wel even een stuk wandelen. Soms overdag en soms in de avond (erg leuk nu met al die lampjes buiten, zelfs wanneer het miezert of regent lekker onder de paraplu). Ook lekker voor jezelf, want ook wij volwassenen (als ik over mijzelf spreek en om mij heen kijk) zitten flink wat uren achter schermen.

Hoe sta jij hierin? En wist jij dat de gevolgen zo erg kunnen zijn?

Ik zeg altijd: het echte leven is buiten je scherm! Maar ik probeer mijzelf daar ook vaak aan te herinneren. Je mooiste herinneringen gebeuren in het “echte leven”, niet op of achter je scherm!

Deze blog is geschreven in samenwerking met Pearle Opticiens.