​De tweede dag alleen na de bevalling…

De tweede dag alleen na de bevalling…

Wauw! De eerste dag was gister en wat ging dat goed! Mijn jongste is vandaag precies 4 weken en mijn man is sinds gisteren weer aan het werk. De eerste dag waar ik zo ontzettend tegen op zag ging perfect. Mijn zoon kreeg tussen 22.00-22.30 uur zijn laatste fles en kwam toen weer om 4.30. Wat betekende dat ik mijn oudste dochter mooi naar school kon brengen en daarna de fles pas weer hoefde te geven. Douchen ging goed de kids sliepen allemaal door en werden vrolijk wakker om 7.30 uur, precies op tijd! Ze aten hun broodjes keurig en we waren precies op tijd op school… Als het zo elke dag gaat dan teken ik ervoor dacht ik gisteren nog….

Te vroeg gejuicht! Een verslag van dag 2 alleen thuis met de kids…

Mijn dochter van 2 jaar werd om kwart voor 6 wakker, na er 3 keer heel stilletjes (om mijn zoon die bij ons op de kamer slaapt niet wakker te maken) uit te zijn geweest, heb ik een doos houten poppenhuisspeelgoed gepakt en op haar kamer gezet. Toen kon ik nog 5 minuutjes mijn ogen sluiten, tot mijn instinct mij indringend vertelde dat ik toch maar op moest staan wilde ik nog een kans hebben om te douchen voordat de hele boevenbende wakker zou worden.

Ik sleep mezelf uit mijn bed en ga met mijn tandenborstel (met vieze zoete kindertandpasta omdat ik blijkbaar toch niet zo wakker was als ik dacht) onder de douche staan. Heerlijk even een momentje geen mama, mama, mama!!

Ik stap onder de douche vandaan en hoor het al, mijn schattige lieve o zo rustige babyzoontje is wakker voor een fles omdat hij vannacht helaas een uur te vroeg wakker werd en daarom een fles moet voor ik de oudste naar school breng… Ik kan helaas niet gelijk naar hem toe omdat ik op zoek moet naar een handdoek. Mijn man zou gister een klaarleggen in de douche maar is dat ‘vergeten’, of hij kwam erachter dat er eigenlijk geen schone handdoeken meer zijn omdat de was uiteraard hopeloos achterloopt.

Gelukkig vind ik in de grote onopgevouwen (maar schone!) wasbult een klein keuken handdoekje formaat vaatdoek en wat washandjes. Het moet maar, ondertussen is mijn zoon namelijk in alarmstand gegaan, is mijn peuter van haar kamer gekomen om een schone luier te krijgen en is mijn kleuter op de wc gaan zitten om uitgebreid te poepen…

Stiekem denk ik terug aan vorige week toen ik trots vertelde dat ik de rustigste baby ooit had en hij nog nooit meer dan 30 minuten op 1 dag had gehuild… (nu kom ik erachter dat hij niet huilde omdat hij de hele dag lekker lui bij mama (ik dus) mocht liggen, omdat papa de rest wel regelde… Mijn lieve, brave, rustige, ik huil nooit baby is veranderd in een huilende-ik-poep-om-het-kwartier-mijn-schone-luier-vol-want-mama-heeft-nog-niet-genoeg-te-doen-baby…

Na mij zo goed en zo kwaad als het ging (kwaad dus) afgedroogd te hebben begint de volgende crisissituatie. Ik zie hem voor mijn ogen ontvouwen. Dochter 1 zit nog steeds op de wc te poepen, die zingt straks in hoge tonen Maaaaama… Ik ben klaaahaaar! Want had ik haar voor de vakantie geleerd haar eigen billen af te vegen (wat ze op school ook gewoon zelf moet doen) is er iets misgegaan in de communicatie met manlief die dus de hele vakantie braaf haar verzoek inwilligde om haar billen af te vegen.

Ik heb net in recordtempo een babyluier met poep en een peuterluier vol plas verschoond, een peuter aangekleed (of nou ja half dan) een baby schone kleding aangetrokken omdat hij blijkbaar toch niet klaar was met poepen en het erg leuk vond om het zonder luier af te maken, om maar niet te spreken van de fontein plas die omhoog kwam (doet-ie-anders-nooit-hoor!), oja het is een jongetje… en zit met de fles in de aanslag om de alarmstand eindelijk uit te zetten.

Hoor ik dochter 2 naar beneden gaan. Het traplopen is geen probleem daar maak ik mij geen zorgen om, maar in mijn gedachten ga ik door de woonkamer, wat staat er op de salontafel, heb ik mijn glas wel opgeruimd, staat de kruk achter slot en grendel, even als de stiften… waarom hebben we ook alweer een stenen vloer en een mooie dure keuken, en wie vond het een goed idee om spac op de muren te laten spuiten zodat we ze nooit meer kunnen poetsen maar het moeten overschilderen en waarom zijn zowel de muren als de keuken in hemelsnaam WIT!!?

Mijn gedachten worden onderbroken door het meest prachtige gezang in de wereld, inderdaad dochter 1 is KLAAAHAAAAR. Terwijl ik op ons bed onze zoon vul met eten, roep ik doe het zelf maar je bent groot genoeg. Je hand kan bij je oor over je hoofd dus ik weet dat je erbij kunt! Neeeehee papa doet het ook altijd bij mij en straks worden mijn handen viehies! Maakt niet uit dan was je ze gewoon gebruik maar 6 wcpapiertjes (o wat zijn we milieubewust) dan komt het er nooit doorheen. Neehee ik kan het ecccchttt niet mam! Dan blijf je maar zitten en kun je niet naar school (geloof het of niet, dat is een straf in de vakantie vroeg ze na een week al wanneer ze eindelijk weer naar school mocht…)

Na wat heen en weer geschreeuw hoor ik eindelijk het zaligmakende geluid van het wc papier dat wordt afgescheurd. Ondertussen hoor ik dochter 2 niet… en dat is NIET goed. Wat doe je beneden? Stilte…. Schat wat ben je aan het doen….

Tampoine mama baby bed ut bebouwd, eten in de ut, baby sone luier.

Oké vrij vertaald heeft ze een trampoline gemaakt van het matrasje dat nog in de gang stond en naar boven moest, daarna heeft ze een hut gebouwd van waarschijnlijk het matrasje en het aankleedkussen en de (schone) hoes die erom zat en heeft ze iets te eten gepakt. (waar kan ze bij, welk eten heeft ze gepakt, waar stond die verrekte kruk ook alweer!!! Gelukkig staan de medicijnen en schoonmaakmiddelen allemaal heel hoog).

Yes! De fles is leeg, de luier helaas weer vol, dus een schone luier. Ik hoor dat de wc doorgetrokken wordt. Kom maar schat dan controleer ik je billen nog even met een nat doekje. Hoera! Helemaal schoon, zie je wel dat je het kunt. Ja mam ik kan het ook wel maar het is gewoon makkelijker als papa het doet…

Dochter 1 heeft haar tanden al gepoetst en zichzelf aangekleed, heerlijk die zelfredzaamheid van een 4-jarige! Ondertussen is zij naar beneden gegaan en hoor ik haar fluisteren: ‘Kom (dochter 2), snel alles opruimen voordat mama beneden komt’. Mam!! Mogen we in plaats van een broodje die bolletjes die op de grond liggen (gisteravond nog snel geveegd dus het kan vast geen kwaad). Zijn dat bruine bolletjes (een soort van chocolade cornflakes dacht ik…) Ja ze zijn wel bruin! Doe maar schat, in de koelkast staat alleen ook brood dat op moet, eet je die ook op? Goed mam!

Na nog een fontein van zoonlief (zucht… leer ik het ooit?) ga ik eindelijk naar beneden. Daar tref ik inderdaad de trampoline hut aan en een vloer die bezaaid is met schuddebuikjes. Oké dus geen cornflakes. Op de grond staat de glazen voorraad pot waar ik de bloem in bewaar met inmiddels witte schuddebuikjes erin. Goed he mam, ik heb het maar even voor je opgeruimd. Dankje lieverd, je bent een schat.

Ik snak naar koffie!! Ik heb inmiddels 4 koppen op. Maar wacht ik drink NOOIT!! koffie… ik vind het helemaal niet lekker… Blijkbaar denkt mijn lichaam er anders over.

Zoon in de kinderwagen, dochters aan tafel met eten en drinken, schooltas staat klaar en zelfs hun haren zijn enigszins fatsoenlijk. Zonder op de klok te kijken (dat durf ik niet meer) zet ik dochter 2 naast zoon in de duo wagen (wat een uitvinding!!) en plaats ik dochter 1 op het meerijdplankje en race naar school. Daar aangekomen werp ik toch een blik op de klok….

Kwart over 8! Waar ik met 2 kids eigenlijk altijd te laat was ben ik nu gewoon bijna te vroeg. Hoe heb ik dat gedaan? Thuis toch maar even de klokken checken, misschien lopen ze een uur voor, of was het achter? 

Het belangrijkste:

IK LEEF NOG! Het is alweer 13.00 uur en over 3 uurtjes is manlief thuis die maar al te graag het stokje overneemt.