4 jaar geleden
De tijd ontglipt me
Kleine meisjes worden groot...
En zo is het alweer augustus. Het is duidelijk dat ik chronisch tijd tekort kom. Ik wil zoveel, ik moet zoveel. En soms lukt er maar weinig. Over een paar weken is het zover. Dan wordt Indy echt 4 jaar. Aan het begin van de Corona tijd romantiseerde ik het beeld van lekker veel thuis met de meisjes. Toegegeven, we hebben het heel fijn gehad. Maar de laatste paar weken is het soms een strijd met ons kleine temperamentvolle meisje. En nu het bijna zover is, dat ze straks dagelijks naar school gaat... heb ik weer zo’n melancholisch gevoel. Ik kijk uit naar de dagen met Bodi alleen, omdat zij dat ook verdient. Net zoals Indy altijd heeft gehad. Maar jeetje wat ga ik Indy missen zeg! Indy heeft er gelukkig heel veel zin in. Dagelijks stelt ze de vraag hoe lang het nog duurt voordat ze naar school gaat. Wenuurtje ging niet door, maar ze mocht op het plein wel kennismaken met haar juf en in haar klas kijken. Waar een paar andere meisjes het hard op een gillen zette, liep Indy met een big smile zo met de juf mee naar binnen!
Op 31 augustus beginnen hier de scholen weer na de zomervakantie. En dat is OP Indy’s 4e verjaardag. Ik twijfelde over trakteren, maar het is wel een dikke vette binnenkomer natuurlijk als je gelijk een toffe traktatie meeneemt op de eerste dag. Wat vinden jullie?
