De speciale band tussen jou en mij 💙

Op 27 mei 2016 werd jij geboren. Eigenlijk zou je nog een tijdje in mijn buik moeten zitten maar ik werd ziek en de dokters besloten dat het beter was dat jij geboren werd. Ik had pre eclamsie en wist niet wat me overkwam. Ik zal later schrijven over je geboorte en de hele nasleep die dat met zich meebracht.

Vanaf het begin is de band tussen jou en mij speciaal. Ik durfde me in het begin niet aan je te hechten, bang je te verliezen. Eenmaal thuis kon het grote genieten beginnen. Je grote zus, die toen 2,5 jaar was, is altijd een papa meisje geweest. Na je thuiskomst uit het ziekenhuis waren de zorgen niet voorbij. Hoeveel dagen, avonden, nachten ik met je in het ziekenhuis heb doorgebracht. Altijd weer iets, een virus, een bacterie, kroep. Ook de nachten in je eerste levensjaar waren heftig. Ze waren kort, je sliep op den duur alleen nog maar op mij. 

Op een gegeven moment gingen je papa en ik uit elkaar. Wel bleef het contact altijd goed. Je ziek zijn ging door en dit was heel heftig voor mij als alleenstaande mama op dat moment. Toen je buisjes kreeg en je neusamandelen werden geknipt werd het ziek zijn stukken minder.

Er is altijd die connectie geweest. Voor vreemden vaak niet te begrijpen. Je houdt toch evenveel van je kinderen? Ja dat doe ik zeker. Alleen is de band met jou anders dan met je zus. Hou ik daardoor minder van je zus? NEE!!! Behandel ik jullie anders? Nee, dezelfde regels voor iedereen. 

Je bent inmiddels 4 en gaat naar school. Ik ben zo trots op jou. Ook ben ik trots op je zus en je kleine broertje die ik je mocht geven met mijn huidige vriend. Blijf zoals je bent lieve Tuur 💙 Mama houdt van jou!!