"De kinderopvang keek mijn kind de deur uit"

Dat gevoel hebben mijn man en ik nu heel sterk. Even om duidelijkheid te scheppen: het gaat om mijn eerste kindje en inmiddels is dit alweer 3 jaar geleden. Wegens verhuizing naar een andere woonplaats hebben we hem destijds overgeplaatst naar een ander kinderdagverblijf. De kinderopvang waar mijn twee kids nu zitten is echt de allerfijnste plek met de liefste pedagogen en weet zeker dat ik een traantje ga laten als hij naar de basisschool gaat!

Logan is met 37 weken geboren waardoor ik 13 weken heerlijk van hem heb kunnen genieten voordat ik weer aan het werk moest. Logan was in die tijd een makkelijke tevreden baby maar slapen en zijn voeding binnen houden was een dingetje.

Ongeveer de halve voeding kwam er standaard weer uit na het drinken van een fles, reflux. Altijd als we de deur uit gingen: een verjaardag, dagje weg of even naar onze ouders dan hadden wij dan ook twee tassen bij. 1 voor Logan en 1 gedeelde tas voor onszelf bomvol schone shirtjes. Wanneer hij spuugde was onvoorspelbaar. Dit kon 40 minuten na een voeding zijn maar evengoed 2 uur.

Baby’s horen natuurlijk lekker veel te slapen maar daar gaf deze kleine eigenwijze boef niet veel om. Je kon doen wat je wilde maar veel slapen deed hij niet. Wij waren er natuurlijk aan gewend geraakt, vooral ook omdat het ons eerste kindje was en wij daardoor niet beter wisten. Logan ging daar goed op en was verder tevreden, dus prima. Maar dat was voor de pedagogen op zijn kinderopvang niet zo prima.

Hoe vaak we wel niet gebeld zijn.. zo’n gesprek ging dan ongeveer zo: “Hoi, ik wil even zeggen dat Logan heel boos is als je hem op bed legt” “Ehm ja, dat weten we. Maar ik moet ook gewoon werken en hij is nou eenmaal veel wakker, dat is bekend van Logan” “Oh ja naja ik dacht ik laat het maar weten want hij is zo boos”

De medewerker die vaak dit soort telefoontjes pleegde was er eentje van de regels en bijna pensioen. Hoeft geen ding te zijn maar heb wel het idee dat dit behoorlijk mee speelde. Ook is de kinderopvang zelf destijds overgeplaatst in een ander gebouw waar mevrouw enorm veel moeite mee had en dan ook nog eens corona. Het is maar om even een beeld te schetsen.

Élke keer als wij Logan op het einde van de dag weer op mochten halen was het hetzelfde. Logan was veel boos geweest, had weinig geslapen, veel gespuugd en was niet tevreden. Spelen wilde hij nooit en lachen dat kwam niet voor. Heel gek, want thuis was het zo’n fijn en tevreden mannetje. Wij herkenden ons totaal niet in hun omschrijving van Logan. Ook waren ze altijd echt overdreven blij als we hem kwamen ophalen, dat viel echt op. Eerst dacht ik nou die zijn wel heel enthousiast maar nu hebben mijn man en ik sterk het gevoel dat ze hem simpelweg wegkeken, hem niet begrepen en het spugen van hem meer dan beu waren. Er kwam namelijk altijd commentaar over vieze werkkleding en dat het stonk, dat hij veel te veel voeding zou krijgen terwijl dit volgens de richtlijnen was en hij zelf prima op dit aantal cc’s ging.

Nu hebben we een compleet andere ervaring op het kdv waar hij naar toe is geplaatst wegens verhuizing en weten wij wel beter. Ze wisten gewoon geen raad met die jongen en vonden hem zeer waarschijnlijk gewoon vervelend wegens het vele spugen. Geloof me wij vonden die bergen kleding in de was ook niet fijn maar het jochie kon er niks aan doen en had er ook geen last van zelf. Als je zo al naar een kind kijkt dan denk ik oprecht dat een kind dat ook wel aanvoelt, geen wonder dat hij nooit naar de mentor kon lachen!

Hebben jullie ook een negatieve ervaring met het kinderdagverblijf omtrent slaap/eet/drink gedrag? Of misschien compleet iets anders? Ik lees het graag hier onder in de reacties! 

Trending op Mamaplaats: "Ik ben Sarah en ik ben niet langer bij jullie.."