De echo vandaag was

Vandaag was het dan zover we mochten naar het sofia kinderziekenhuis voor de hart echo. 

Hoewel melle nog amper wat eet of drinkt en regelmatig overgeeft besloten ze om toch de sonde eruit te halen. Ik vond dit wel een erg gewaagde beslissing maar goed we moesten weg uit het ziekenhuis om naar sofia te gaan. Dit moest met eigen vervoer hoe blij ik was even wat anders te zien dan het kamertje waar we verbleven zaten we gespannen in de auto. 

Spuug bakje bij de hand en een noodnummer als het mis ging. Gelukkig niet nodig gehad en bij sofia aangekomen. Melle krijgt eerst een hartfilmpje en daarna word de bloeddruk gemeten ook werd hij gewogen. Ruim een kilo afgevallen, door naar de echo meerdere beelden werden bekeken terwijl melle vrij relax filmpje lag te kijken. Kind dood moe dus viel in slaap half uurtje wachten kregen we de uitslag. 

Het hartje was in orde wat een opluchting! Maar er was een ader wel vergroot dus moet melle aan de bloedverdunners blijven en over 4 weken controle. Daarna nog een jaar lang bloedverdunners en dan laatste echo als die goed is dan mag hij stoppen met de medicijnen. 

We konden weer terug naar het ziekenhuis waar we opgenomen zijn en daar vroeg de arts zich af of het nodig was hem nog te houden. Hoe graag ik naar huis wil met de kleine man is niet te beschrijven maar dit leek mij niet het juiste moment. 

Melle drinkt amper en eet ook niet dus vandaag mochten we aankijken wat melle deed met zelf eten en drinken en de diëtiste kwam langs om te kijken of er sprake was van voedsel allergie. 

Tot op heden drinkt melle minimaal en zijn luiers zijn behoorlijk dun als het om ontlasting gaat naar mijn gevoel gaat er meer uit als in. 

De verpleegkundige die de ochtend dienst overnam stond verast te kijken dat de sonde er al uit was. Ik deelde mijn zorgen omdat melle gewoon amper drinkt maar we moesten maar dit volhouden tot morgen om te kijken wat hij nog zelf gaat eten en drinken. 

Ik heb zo sterk het gevoel dat ze ons morgen gewoon ondanks alles naar huis sturen. Maar ik heb geen zin om weer terug te komen omdat ze dan alweer de verkeerde beslissing maken om hem te vroeg naar huis te sturen. 

In afwachting van morgen en een kleine hoop dat melle als nog wat zelf gaat eten en drinken ben ik toch beetje bang voor het besluit.