De dag voor mijn verjaardag

In mijn vorige blog schreef ik dat onze dreumes een koortsstuip heeft gehad tijdens ons eerste kampeeravontuur.  Twee ambulances en een traumaheli later lag de kleine muis in de ambu om gecheckt te worden. De trauma arts was erbij om eventueel gelijk antibiotica toe te dienen. 

Omdat het niet de eerste keer was zijn we al goed op elkaar ingespeeld en weten we wat we moeten doen als het gebeurd. Stabiele zijligging, 112 bellen en alvast wat spullen pakken voor het geval we mee moeten. Het gaat tegenwoordig al vanzelf. 

Eenmaal gecheckt door de trauma arts bleek dat het gelukkig niet ging om een ontsteking in de hersenen. Maar waar komt de koorts dan wel vandaan? Hij was niet ziek, al een hele tijd niet na zijn buisjes.. Dus toch even mee naar het Radboud om verder te kijken. Hoe fijn dat daar een team van artsen en verplegers klaar stond die ons direct ontvingen bij aankomst in het ziekenhuis. 

Na de diazepam en een zetpil kwam de kleine man rustig weer een beetje bij zinnen. En dan is zo’n ziekenhuis kamer toch weer erg interessant! 🥲 

Uit onderzoeken bleek dat er niets van een ontstekingen in zijn lijfje zitten dus moeten we uitgaan van een virus waar de koorts vandaan komt. Na een avondje in het Radboud mochten we weer terug naar de camping. Ons opmaken voor een onrustige nacht want in dat koppie gaat genoeg om, net zoals in die van ons.