11 jaar geleden
de basisschool
En daar komt dan het moment dat toch eindelijk het moment nadert. Het moment dat mijn oudste kindje, een dochter, bijna naar de basisschool gaat. Het is nu altijd al lastig om haar op de peuterspeelzaal achter te laten omdat ze het juist ook zo fijn vindt bij mama thuis en het liefst ook de ochtend lekker omleutert in en rondom huis. En dan over een paar maanden, na de zomervakantie, vijf dagen per week naar school. Continurooster, vijf dagen per week van half negen tot kwart over twee gescheiden van mama. Niet meer de nostalgische woensdagmiddag vrij, niet meer even een boterham thuis eten tussen de middag. Maar wat zal ze het ook leuk vinden, wat heeft ze zin om te leren schrijven, wat vindt ze het leuk om met andere kindjes te spelen. En wat zal mama het leuk vinden om wat meer tijd te hebben met de jongste en de baby op komst. Het proces van loslaten, het blijft moeilijk. Wat ligt het inschrijfformulier voor de school alweer een tijd te wachten in het bakje to-do.... eindelijk maar eens knopen doorhakken, accepteren dat kleine kindjes groter worden. Hun voetjes zetten in een wereld van onafhankelijkheid, stap voor stap. En maar hopen dat ze na schooltijd hun verhaal uitgebreid gaan doen na schooltijd zodat mama toch niet zoveel hoeft te missen van de belevenissen van de dag. Maar eerst.... nog even genieten van hopelijk een mooie zomer met alle vrijheid!
yvetje
Heel herkenbaar, tuurlijk is het moeilijk je kindje te laten gaan en zo´n continu rooster maakt het daar ook niet gemakkelijker op. Maar als je ziet hoe ze er tegen die tijd helemaal klaar voor zijn is het ook fijn dat ze hun zelf buiten ons kunnen gaan ontwikkelen, in de eerste paar weken zul je zien hoe snel dat gaat;) Bij ons is het heel anders gegaan, ik was bijna blij dat ons zoontje (nu 2,5 jaar geleden) lekker zijn eigen ding kon gaan doen. Toen hij 3 was ben ik bevallen van onze dochter (drama omdat ik HELLP had) en kon ik er voor mijn gevoel ook niet genoeg voor hun zijn. Sinds 2 jaar heb ik ook nog de diagnose Fibromyalgie gekregen en dat maakt alles allemaal en stuk lastiger. Voor mij is het nu ook fijn als mijn kleine meid volgen jaar februari naar school kan en ze is er ook al zo aan toe. Maar goed dat neemt niet weg dat straks ook voor mij die eerste weken erg stil zullen zijn thuis en opnieuw weer een ritme te gaan vinden. Succes na de vakantie en nog lekker genieten nu!
braamn
Zo herkenbaar, want voor mij pas 2 weekjes geleden. Zie mijn blog: http://www.mamaplaats.nl/blog/mama/voor-mama/emoties-mama/daar-gaat-ze/
MamaNikki
Moet er nog even niet aan denken zeg! Mijn dochter gaat sinds een half jaar naar de peuterspeelzaal en ik weet nog goed hoe zenuwachtig ik de eerste keer was dat ik haar achterliet 2 UUR LANG! Ze gaat nu het liefst niet meer mee naar huis als ik haar op kom halen. Maar oh oh ik zie wel tegen de basisschool op hoor! Moet me binnenkort ook maar is verdiepen in haar toekomstige basisschool!
Vosje
Hoi! jaja kleine meisjes worden groot! daar loop je dan straks na het uitgebreid uitzwaaien eerst in de klas en daarna nog even voor het raam. en dan naar huis.. zonder grote meid.. wat is het dan ineens stiller in huis.. gelukkig heb je nog je jongste kindje en straks de baby dus je hoeft je niet te vervelen! maar ach wat is het herkenbaar! na de zomervakantie gaat mijn 3e kindje naar de basisschool, en ook ik zit er alweer tegen aan te hikken.. weer loslaten.. weer een nieuwe mijlpaal! je zou denken dat het na de 2 oudsten nu wel beter zou gaan, ik wel weet hoe het moet en hup gaan, maar ook nu vind ik het moeilijk! gelukkig ben ik gastouder en heb ik thuis nog andere lieve kindjes die mijn aandacht vragen en dus afleiding genoeg en dan is het al snel tijd om ze op te halen en vol verwachting vragen wat ze gedaan hebben en 9 van de 10x is het antwoord, het was leuk. te krijgen en daar mag je het als mama dan mee doen. succes de 1e schooldag!! en geniet lekker van je kleine, grote meid!