Dankbaar voor haar verjaardag

Twee jaar geleden werd dit meisje geboren, precies 3 weken eerder dan we verwacht hadden, waardoor de eerste week niet zo soepeltjes verliep. Een baby die niet wakker werd, moest drinken om aan te sterken maar hier niet de kracht voor had en toen het drinken eindelijk lukte, een uur deed over een mini flesje 🤷🏼‍♀️ ik wilde graag borstvoeding geven, maar doordat zij de kracht niet had om te drinken, i.c.m. weinig productie, ben ik daar al snel mee gestopt. Bijvoeding had ze toch al nodig, dus de overstap was makkelijk dacht ik. Maar oh wat voelde ik me falen als moeder, toen ik het de verloskundige vertelde. Helemaal niet nodig natuurlijk want kijk dr nu eens, hoe groot ze is geworden met flesvoeding 🤍  twee jaar later is het een temperamentvol, bijdehand en lief meisje die geen gevaar kent, 'mama' en 'nee' als lievelingswoorden heeft en een zorgzame grote zus is 🤍 

Het is niet zo gewoon om een kind te mogen krijgen, om je kind(eren) in gezondheid en vrijheid op te zien groeien, in een omgeving waar ze zichzelf kunnen zijn, waar ze kind kunnen zijn.

Ik ben dankbaar voor mijn twee meisjes, dat ze gezond zijn, dat wij ons geen zorgen hoeven te maken of we onze kinderen wel kunnen geven wat ze nodig hebben, dankbaar voor de vrijheid die we hebben 🤍 En vandaag, op de dag dat wij wat te vieren hebben, denk ik ook aan alle vaders en moeders die verdriet hebben, om wat voor reden dat ook is, want wat voor ons zo normaal is, is voor een ander alleen maar een wens.✨🌿 En dat doet mij ook pijn. Om mensen om je heen zo'n grote wens te zien hebben, maar waar het (voor nu) maar geen werkelijkheid wordt. Verdriet en gemis, om het niet hebben van een kindje, of om het hebben van een kindje met veel zorgen. Zo veel redenen voor verdriet. 

En ik..

 Ik ben gezegend 🍀🤍