Corona... En nu?!

Wat een bizarre tijd is dit. Continu het gevoel dat ik in een hele slechte film ben beland.

Eerst nam ik het totaal niet serieus. Ik dacht... Ach een griepje. Als dat het ergste is? 

Maar ik hoef nog geen Facebook of instagram te openen en ik lees weer berichten over nieuwe besmettingen en sterfgevallen. Heftig. Echt geen andere woorden voor. 

Wat eerst nog zo ver leek is nu dichtbij... Zo dichtbij dat je daarom het beste binnen kan blijven. 

En dat doen we dan ook! 

Vorige week had Ise van de een op het andere moment koorts. Ze kroop maar lekker bij me in bed. Tja... Kinderen hebben vaker even koorts en een paar uur later is het vaak weg. Maar dit bleef wel lang aanhouden. Ik zou nooit bellen naar de huisarts voor verkoudheid of koorts. Maar in deze tijd nam ik de klachten toch wel serieus. 

Helaas had het weinig zin, paracetamol en uitzieken was het advies. Als ik vragen had kon ik wel het RIVM bellen. Uhuh... Zo overbelast die lijn dat je er met geen mogelijkheid doorheen kwam. 

Ik hield haar maar lekker thuis van school en maakte er het beste van. Af en toe kreeg ze een opleving. Na een paar dagen zakte eindelijk de koorts en bleek ze op te knappen. Nog wel snot en hoesten.

Even een wandelingetje buiten. "huh mama wat is er met mijn school gebeurd". Werkelijk geen mens op straat en de school dicht. "Alles komt door het virus schat". Extra handen wassen. Hoesten en niesen in de elleboog. Het was allemaal wel gek. "ik vind het maar een stom virus" zei Ise. Ze heeft helemaal gelijk.

Op werk zijn er maatregelen getroffen waardoor ik nu ook met de kindjes thuis zit. Bizar. Het voelt zo onwerkelijk allemaal. Voor mij voelt 't alsof ik spijbel. Alsof ik de boel aan 't flashen ben. Maar nee, alles om te voorkomen dat ik, of als Ise al symptomen heeft gehad van dit virus, in aanraking zal komen met anderen. Het is niet anders. We maken er maar het beste van. Vroegtijdig Pasen in huis halen, samen dingetjes bakken, lekker in de tuin spelen en in de avond sporten we met z'n allen. Want dat vinden ze leuk en mama kan een beetje fit blijven nu de sportschool dicht zit. 

En dan was dinsdag de oppasdag van Opa en Oma. Uiteraard volkomen logisch dat we nu zo moeten zorgen voor elkaar en moeten rekening houden met elkaars gezondheid. Hoe leg je dan toch uit dat opa en oma even niet kunnen oppassen? Hartverscheurend om Ise zo verdrietig te zien. Ik heb mijn best gedaan haar het zo goed mogelijk uit te leggen.... Het is moeilijk. 

Ik hoop dat we gauw uit deze corona crisis zullen komen. Zorg voor jezelf, zorg voor een ander. Houd rekening met elkaar en blijf binnen! Plz werk thuis als dat kan en neem het serieus!

Take care, be safe. 💕❤️