Blijf nog maar klein
Mijn meisje van zes
Als het aan jou lag
Dan was je al groot
Deed je wat de grote meisjes doen
Droeg je wat zij dragen
Dan maakte je al je beslissingen zelf
En het liefste ook nog die voor je broer en zus
Als het aan jou lag
Dan was je al groot
En ik snap het
Want ik zie mijzelf in jouw spiegel
Maar nu "ben" ik groot
En weet ik
Dat het soms misschien wel mooier leek
Dan het werkelijk is
En dat het echt wel komt
Als het komt
Nu mag je nog klein zijn
Hoef je nog niet te veel
Niet teveel zorgen, niet teveel dragen
Mag je het soms even niet weten
En weetje lieverd
Ik weet het nog steeds vaak niet
Want volwassen worden
is misschien ook maar een illusie
Misschien soms maar doen alsof,
omdat je het hoort te weten
Laat mij maar voor je zorgen
en wees jij maar onbezorgd.
Vang de eerste zonnestralen op je gezicht
en voel met je blote voeten
de warme tegels, als de zomer weer begint.
Laat het gras kriebelen tussen je tenen
en kijk of je, tussen de tegels door kan springen,
zonder de lijnen te raken.
Zing en dans maar, hard en gek!
en verwonder je over de vogels in de tuin
en de lucht die van kleur verandert, als de schemering begint.
Laat je maar knuffelen en helpen ook
Dat mag
Ook als je het zelf kan.
Laat de wind maar door je haren
De stemmen langs je heen
En maak je maar niet te druk
Want groot zijn dat komt later wel
Overkomt je eens
Waardoor je dan waarschijnlijk terug verlangt
Naar nu