Bijzonder onderwijs

Sinds de definitieve diagnose van ASS is er veel en weinig gebeurd. 

- Therapie (logopedie en kinesitherapie) is blijven doorlopen

- Hulp is moeilijk te vinden (enorme wachtlijsten, als je zelfs al op de wachtlijst geraakt)

- we hebben een pup in huis gehaald om op te leiden als assistentiehond

Maar het belangrijkste is toch wel de overschakeling naar het bijzonder onderwijs type 9. Sinds 1 september is M. begonnen op haar nieuwe school. In plaats van 25 kindjes in 1 klas, zit ze nu maar met 5 andere kindjes samen. Alles is meer gestructureerd, er is meer individuele begeleiding, logopedie en kinesitherapie gaat door op school... Kortom volledig op maat van kinderen met autisme.

Op de enkele dagen dat het schooljaar gestart is, merken we al een verschil. M. komt minder overprikkelt thuis! Ze vindt haar nieuwe school ook heel leuk, en wil niet meer terug naar haar oude school.

We hopen dat alles verder in deze richting blijft evolueren. De laatste maanden zijn immers zwaar geweest voor ons gezin. Persoonlijk zat ik er volledig door, en ondertussen neem ik medicatie om mezelf terug wat beter te voelen. De schoolverandering is hopelijk de oppepper die ik nodig heb om terug te kunnen genieten van ons gezinnetje!