Bijzonder, Niet gek niet raar maar bijzonder

Afgelopen week hadden we een gesprek op school over Jayson ,want hoe moeilijk ook wij,onze familieleden en alle betrokkenen zoals school en de thuisbegeleiding merken dat hij bijzonder gedrag vertoont ik zeg bijzonder omdat ik het niet gek vind of raar maar het is speciaal hij fladdert ,rent veel als een brandweerman rond met zijn noodsignaal aan en is dan moeilijk bereikbaar, of draait rondjes om zijn as en maakt daarbij geluiden en typerende bewegingen, Ook heeft hij in spel vaste ritmes en rituelen.

Schakelt regelmatig uit en lijkt dan compleet weggezogen in zijn eigen fantasie. Kent diepe emotie wisselingen van heel blij naar heel verdrietig en kan dan moeilijk verwoorden waarom en als al het vaste wegvalt zien wij een ongelukkig kind en raakt hij over prikkelt. Hij is gevoeliger dan gemiddeld. En kan soms de dingen moeilijk overzien of omgaan met situaties waar van we inmiddels wel mogen verwachten dat hij deze beter zou mogen kunnen handelen. Zoals het delen van speelgoed. Het mee gaan in spel van anderen en het accepteren dat niet altijd alles volgens een bepaalde manier kan gaan. 

In dit gesprek bespraken we onze gevoelens deelden we gedachtes en vermoedens en die kwamen allemaal wel uit op iets wat neigt naar autisme maar hij is nog zo jong en helpt een stempel hem wel ? Wij denken van niet, wat hem helpt is maatwerk en dat willen we hem met alle liefde van de wereld bieden. Maar kan je maatwerk krijgen als je geen stempel hebt. Dat lijkt soms bijna onmogelijk om dat de huidige hulp en ondersteuning stelsels zo ingewikkeld in elkaar zitten dat er zonder stempel geen indicatie / potje vrij komt voor de juiste hulp. Of zonder stempel geen toestemming voor de juiste hulp. Maar niets is minder waar er is heel veel mogelijk. Zeker omdat wij dankzij dat we al hulp hebben en bekend zijn met ADHD en Autisme en andere gerelateerde dingen ik ook wel weet in welke hoek ik het moet zoeken. Toch vond ik het nu wel lastig om te weten waar te beginnen. Gelukkig had de Intern begeleider van school (IB'er ) hier goede tips voor. 

De tips waren als volgt:

-Gaan werken met dagritme kaarten en Picto's

-Een spel vorm over emoties en gevoelens zoeken om deze inzichtelijk te maken voor Jayson 

-Zoeken naar een goede ergotherapeut

-Zoeken naar een kleinschalige organisatie die niet alleen diagnoses stelt maar ook begeleidingsplannen en plannen van aanpak kan maken stapsgewijs. 

-Een buitenschoolse activiteit zoeken waar Jayson zijn energie kwijt kan en hem een vast moment in de week geeft wat terug komt. 

 

Dagritme kaarten werden er binnen ons gezin al gebruikt maar niet voor alles en deze worden vanaf deze week dan ook fulltime geïntroduceerd ook zijn we nog op zoek naar een praktisch magnetisch /prikbord om ze op te kunnen hangen dus mocht je nog betaalbare tips hebben drop ze in de comments ! Mocht je jezelf afvragen welke dagritme kaarten wij gebruiken : wij gebruiken de dagritme en gesprekskaarten van Pauline Oud uit het peuterplan, De plaatjes zijn heel leuk voor kinderen en ze zijn herkenbaar uit haar voorleesboekjes en vrolijk. En heel erg veelzijdig en ze worden nog steeds uitgebreid heb ik al verteld dat ze ook een yoga thema heeft ? Nee ..? Nou dan weet je het nu dikke aanrader om even op haar website te kijken groot fan hier.

Er is ergotherapie aangevraagd en zoeken we naar een onderzoekscentrum die niet alleen diagnosticeren maar ook passende plannen maken hoe we hem kunnen ondersteunen. Dit is nog een zoektocht er werd ons door school vroeg erbij aangeraden maar die hebben aangegeven aangezien wij al hulpverlening hebben zij ons niet kunnen helpen omdat ze dan heel veel herhaling in zullen gaan en we eigenlijk al een paar stappen verder kunnen starten ook kunnen ze daarna niet verder ondersteunen zoals wij nodig hebben. Helaas, we zoeken nog even verder we willen geen pillen drukkers maar harten vullers dus het zal een zoektochtje worden aangezien je over het algemeen al gouw word doorgestuurd naar de jeugd ggz maar wij vinden dit echt een te grote organisatie waarbij zowel wij als de gezinspsycholoog niet het vertrouwen hebben dat ze ons op de juiste manier kunnen helpen.

Naar een activiteit buiten school is al gekeken veel vriendjes van Jayson zitten op voetbal maar wij denken zelf dat hij daar niet gelukkig van zal worden, hij is namelijk wel lijfelijk maar houdt niet zo van ruig en wild dus lijkt ons kleuter gym waarbij de nadruk licht op spel en plezier voor nu beter. En daarbij zal hij over niet zo'n hele lange tijd ook op zwemles gaan.

En terwijl wij opzoek waren naar een spel waarbij wij kunnen ondersteunen in emoties en gevoelens kwam er spontaan een nieuwe methode van Pauline Oud op ons pad. En eerlijk ik kon niet gelukkiger zijn je zal nu denken he Pauline Oud daar vertelde je net toch al over ? Ja klopt ik heb al bijna een jaar dagritme kaarten van haar in gebruik en het toeval wil dat ze dus recent een methode heeft ontwikkeld voor emoties en gevoelens met een voorlees boek en al met praatkaarten etc. We gaan kijken of dit aangezien Jayson al bekend is met haar personages en tekeningen aanslaat. Mocht dit niet het geval zijn kunnen we van daar uit weer verder kijken naar wat dan wel bij hem past. Wij waren in ieder geval meteen enthousiast dus ik zal op korte termijn weer de lamineer machine aangaan zetten en weer kilo's printen ! 

We gaan zien wat het brengt  gelukkig zien we zien dat de dagritme kaarten hem al helpen. Ook zijn we heel duidelijk aan het communiceren naar Jayson toe wie hem haalt en brengt naar school en proberen alles zo voorspelbaar mogelijk te maken.

Hij vraagt momenteel veel bevestiging. En nu de puzzel stukjes in elkaar passen merk ik dat hij weer wat vaker komt knuffelen en hij aangeeft dat hij van ons houdt dat hij het fijn vind dat we er zijn. En hij bevestigd met hele kleine dingen dat het hem een stukje rust geeft wat hij lang niet heeft laten zien. 

Ik ben erg nieuwsgierig naar de ergotherapie en wat het hem gaat brengen. Maar na het lezen van de website en het gesprek wat we met haar hadden geeft het ons positieve moed en oprecht denk ik dat het hem onwijs zal helpen. Het past ook heel erg bij onze visie en manier van denken over het ouderschap en opvoeding maar ook over hoe we hem willen en kunnen begeleiden.

Het veranderd niet hoe ik mijn zoon zie, Ik heb altijd al van hem gehouden om wie hij is en hoe hij doet. Hij is altijd al een bijzondere jongen geweest met een onwijs groot hart. Ik heb nog geen traan gelaten om dit gesprek en om de stappen die we nu maken gek ik heb altijd gedacht dat dit me ergens verdrietig zou maken. Maar meer dan ooit voelt het of alles klopt en geeft het een soort rust. Ik ben trots op hem hij is een prachtig jongetje mijn meneer Spence. En ik hoop zo dat hij zal ervaren dat hij vooral ook zichzelf mag zijn en blijven. Dat hij goed is zoals hij is en dat hij zich begrepen en veilig voelt bij dat wat wij voor hem proberen te doen.

Ik hoop dat ik later in mijn stoel in het bejaarde huis kan zeggen dit hebben wij goed gedaan dankzij de keuzes die wij nu maken heeft hij het allemaal veilig en geborgen geleerd en heeft het hem niet in de weg gestaan. Maar hebben wij hem kunnen helpen om te gaan met dat wat er is. En is hij vandaag de dag gelukkig opgegroeid en sterk.

Het zal gerust niet altijd makkelijk zijn en worden maar het zal wel het beste zijn wat wij als ouders voor hem kunnen doen. Kijken naar wat hij van ons nodig heeft en anticiperen op zijn behoeftes.