Alweer een tijdje geleden (update)

We krijgen vaak de vraag hoe het nu met Jonah gaat. Het is namelijk alweer een poos geleden dat wij wat hebben geschreven. De laatste keer schreef ik dat we door gestuurd zouden worden naar de Endocrinoloog.

Dit is dan ook gebeurd. op 19 juni zijn wij in het UMCG geweest bij de Endocrinoloog en de Kinderarts. Ze hadden ons verhaal aangehoord, en de kinderarts kwam Jonah onderzoeken. Daarna is hij gewogen en gemeten, en hebben ze opnieuw bloed afgenomen. 

We hadden al wel besproken dat als er niks uit zou komen, we zouden wachten tot Jonah wat ouder was, om te beginnen met een speciaal infuus om te kijken of hij groeihormonen aanmaakt. Een week later werden we gebeld, en kregen we de uitslag van het bloedonderzoek. Deze was eigenlijk heel goed. Jonah zijn HB was wel wat aan de lage kant, maar daar zouden we eerst niks mee doen. Het groeihormoon wat nodig is om te groeien, maakt Jonah gewoon aan. Hij heeft zelfs tijdens het bloedprikken een Piek gehad. Deze piek willen ze normaal zien tijdens het infuus, maar Jonah heeft dit al laten zien tijdens het bloedprikken (heel bijzonder). Dit gebeurd normaal gesproken niet zo snel. Dus het infuus wat later nodig zou zijn, kon al van het lijstje af gestreept worden. Er is dus helemaal niets uitgekomen, en we zijn daarom ook weer terug gestuurd naar onze eigen kinderarts in het Martini.

In de loop van de maanden ging het eigenlijk wel heel goed met Jonah. Hij is veel minder ziek geweest, is vrolijk en ontwikkelt zich ontzettend goed. Het is een ontzettend wijs mannetje. Qua gewicht is Jonah redelijk stabiel. Hij is in 6 maanden tijd 300 gram gegroeid. We hebben dit inmiddels ook helemaal los gelaten, en kijken niet meer naar de weegschaal. Qua lengte gaat het wel ontzettend traag, en dat is toch wel iets waar ik me nog steeds zorgen over maak. Hij is 0,5 cm gegroeid in de afgelopen 6 maanden. 

Mensen kijken raar als Jonah begint te praten, omdat ze denken dat hij 1,5 is. Ik snap het ergens wel, maar toch blijft het confronterend om het telkens te horen. 

Afgelopen vrijdag is Jonah geholpen aan zijn keel en neus amandelen (eindelijk). De bedoeling was om zijn keel en neus amandelen volledig te verwijderen, maar dit is helaas niet helemaal gelukt. Zijn keelamandelen waren klein, en zaten ver in een hoekje waardoor de KNO hem niet goed tussen de klem kreeg. Hij is deels verwijdert, maar er zit aan beide kanten nog een 'kapje'. Dit zou weg gehaald kunnen worden op een andere manier, maar we hebben afgesproken om te bekijken hoe het met de tijd gaat. Wonder boven wonder heeft Jonah nergens last van gehad. We zitten nu op dag 4, maar hij geeft geen kik. Sterker nog, hij vroeg bij thuiskomst om brood en rijst haha. Welk kind doet dat nou. 

11 oktober moeten we naar de kinderarts, en kijken we het wel aan in de loop van de tijd. Gelukkig heeft Jonah zelf geen hinder van het klein zijn, en doet hij net alsof hij kleuter is, net als zijn broer haha!