Als zijn gedrag zo blijft, moet hij uit huis
Uit huis plaatsen. Ik wilde er nooit aan denken, maar het gebeurt toch
Hoe is het nu met Leon?
Het is lastig met Leon. Een maand of 3 geleden begon hij erg veel gedrag te laten zien op zijn nieuwe plekje (hij gaat sinds oktober vorig jaar weer naar een KDC met schoolvoorbereidende groep). Hij deed in het begin zo goed mee en kon echt superveel uit zichzelf halen. Maar van de één op de andere dag sloeg hij helemaal om.
Het begon met het slaan van andere kinderen, ze schoppen, klauwen en duwen. Ook naar de begeleiding werd hij agressief en ze konden eigenlijk niet meer met hem omgaan. Nadat ik hem voor de derde dag op rij halverwege de ochtend op moest halen, werd er besloten dat hij eerst maar even thuis moest kalmeren. Er werd afgesproken dat er 1 op 1 begeleiding kwam voor 3 dagen in de week.
Ook thuis nam het gedrag enorm toe en is hij met name agressief naar Milou toe. Nu zijn we 3 maanden verder en vertoont hij het gedrag op school nauwelijks meer, maar thuis loopt het alleen maar enorm op. Zodra hij thuiskomt, begint hij dingen te eisen. Maarja, je kan niet de rest van de tijd snoep eten of van je zusje eisen dat ze niet naar je kijkt.
Er volgen op de woorden als ‘nee’ of ‘ kan niet’ of ‘mag niet’. Hij heeft flinke driftbuien een slaat zichzelf hard op zijn hoofd. Stampvoeten, dingen gooien, ons slaan en enorme brullen geven... Er zijn weinig tot geen momenten van ontspanning meer, want hij wil absoluut niet op zijn kamer spelen of überhaupt een activiteit ondernemen waar hij rustiger van zou kunnen worden.
Zo zit hij dus continu beneden met Milou, wat ervoor zorgt dat ze de hele tijd ruzie maken. Ze zijn allebei qua niveau ‘hetzelfde’, al begrijpt Milou ondertussen meer dan Leon. De dagen dat hij thuis is, zijn dan ook erg zwaar, aangezien ik de hele dag politieagent/verzorgende/clown/bodyquard ben. Milou begint er nu ook echt last van te krijgen. In de zin van: ze huilt al als hij op haar af komt lopen, is erg aanwezig zodra hij er is en kopieert gedrag van hem.
We hadden afgelopen week een goed gesprek met de gedragsdeskundige en onze hulp, maar waren het er allemaal wel over eens dat het zo niet goed komt. Daarnaast had deze groep een schoolvoorbereidende groep moeten zijn voor hem, maar door dit gedrag is nu echt definitief ingezien dat dit naar alle waarschijnlijkheid nooit gaat lukken. Hij zal ook weg moeten wanneer we een ander KDC hebben gevonden.
We gaan nu eerst nogmaals met de kinderpsychiater praten voor medicatie-verhoging. Een tijd terug wilden ze niet meewerken, maar we hopen nu uiteraard van wel. Ook wordt er gezocht naar een zaterdag/vakantieopvang waar hij naartoe kan op de feestdagen én 2 zaterdag per week met eventueel uitbreiding op logeren.
Het laatste was het moeilijkste en daar begint mijn post ook mee. Als dit gedrag zo blijft, zal hij uit huis moeten... En ja, ook echt moeten. Ik kan hem fysiek nauwelijks meer aan, Jan (mijn man) nog wel, maar ook die heeft er moeite mee. Milou begint eronder te lijden. Wat ik al zei, ze huilt veel meer en is gespannen als hij er is.
Wij kunnen Milou niet meer corrigeren of bijvoorbeeld op de stoutstoel zetten, omdat Leon dan komt aangerend om haar te slaan. Zelfs al houden we het tegen, dan zoekt hij een manier om bij haar te komen. Zelfs als het 5 minuten geleden is, dan nog moet hij haar slaan. Het is dwangmatig gedrag. Als wij Milou haar veiligheid en die van onszelf niet meer kunnen garanderen, dan zullen we met verschrikkelijk veel pijn in ons hart hem uit huis moeten laten plaatsen.
Onze laatste keus, maar toch de werkelijkheid, is dat we hem dus op een wachtlijst hebben laten plaatsen voor een woning. Deze wachtlijsten zijn lang, gemiddeld tussen de 5 à 8 jaar. Aangezien we niet in de toekomst kunnen kijken en niet weten hoeveel ernstiger dit gedrag nog wordt, hebben we deze keuze moeten maken. Maar ik moet er bij zeggen dat mocht zijn gedrag verbeteren, het ook een lijst is waar je 'nee' op mag zeggen!
De gedachte dat hij hier niet meer zal wonen straks, daar krijg ik hartkloppingen en lichte paniek van. We zijn wel bang dat dit de realiteit gaat worden...
Huisjevolstructuur.
Hoge temperaturen: bespaar nu €100 op een Dyson ventilator!
De Dyson Pure Cool verkoelt je in de zomer en reinigt de lucht het hele jaar door! De luchtreinigingsventilator verwijdert 99,95% van de allergenen en verontreinigende stoffen binnenshuis.
Nu van €399 voor €299!
Martinka
Hoi, hoe gaat het nu met jullie?
Anoniem
😎
Anoniem
Hoi, al eens gedacht aan EMDR storytelling, kindertolktraject met Present Child, familieopstellingen, kinesiologie, EFT, …? Hiermee neem je de triggers en oorzaken rond stress en trauma weg… dat zal jullie alvast een heel eind vooruit helpen.
Anoniem
Hi lieve mama, ik volg je al even op Instagram. Ook omdat mijn zoontje van4 auto’s heeft met stevige woede-uitbarstingen (mede door overprikkeling). Ik lees dit met tranen in mijn ogen omdat ik weet hoe veel jullie al geprobeerd zullen hebben, hoe onwijs zwaar en vermoeiend dit kan zijn. Laat mensen maar kletsen je weet alleen hoe dit is als je zelf in de situatie zit. Ik wil je heeeeeel veel steeds wensen ❤️ Ik hoop dat er snel een stabiele periode komt. X
Anoniem
Lieve mama! Allereerst, laat alle rappe dodo’s die zulke nare reacties schrijven gaan. Makkelijker gezegd. Maar dit zijn mensen waar je niets aan hebt in je leven! Buiten dat is het juist heel dapper dat je dit opschrijft. Het is helaas in jullie gezin realiteit & niet zo rozekleurig als bij veel mama’s op dit platform. Ik werk zelf als begeleider op een KDC en ik weet hoe zwaar het voor ouders is. Wat een verdriet het meebrengt. De liefde voor je kind maar ook de zorgzwaarte en de rest van het gezin. Dit is ook de reden dat ik nog meer ben gaan studeren. Hou vol, mocht je eens willen kletsen💜