9 jaar geleden
"Als hij maar leert praten"
Vele gesprekken gehad, onze verwachtingen werden "gepeild". Waren we wel realistisch? Waren onze verwachtingen niet te hoog?
27 april 2012, ik kan alles weer voelen van die dag. De stress, hoe zenuwachtig ik me voelde, het machteloze gevoel.
Het was de dag dat onze oudste vent geopereerd werd. Hij kreeg zijn cochlear implantaat. Een heftige operatie voor een 11 maanden oude vent.
Vele vragen spookte rond in ons hoofd. Doen we er wel goed aan? Hij is gezond hij is perfect waarom laten we hem in godsnaam opereren? Zal het wel goed gaan?
In het traject wat hieraan vooraf is gegaan werden constant onze verwachtingen gepeild. We stonden er hetzelfde in. We hadden geen verwachtingen maar elk woord wat hij goed en duidelijk zou kunnen uitspreken zou enorm meegenomen zijn. Zou het voor hem net iets makkeljjker maken. Weinig mensen beheersen de gebarentaal. Zijn wereld zou er dan wat groter door worden. Voor ons was het zo dubbel want hij is zo perfect. Zou hij later deze keuze die wij nu voor hem maken, ons wel in dankafnemen. Aan de andere kant wil hij dan liever doof zijn, gooit hij zijn ci toch aan de kant.
De operatie ging perfect, wat waren we blij toen we na 5 lange zeer lange uren weer bij hem mochten zijn! Wat zag hij eruit, z'n gezichtje dik, verband om z'n koppie heen. Een brok in m'n keel.... Nu ook dit typ voel ik mijn tranen weer branden.....
Als ik terug kijk op de afgelopen 3 jaar heeft hij ons versteld doen laten staan. Wat kan onze vent genieten van geluid. Spraak, muziek, dansen, zingen, zijn scheetkussen, de kraan, het geluid van speelgoed. Er zijn ook geluiden waar hij een hekel aan heeft, stofzuiger en waterkoker.
3 jaar geleden begon onze reis in de wereld van het leren horen, de bestemming is nog niet bereikt, maar wat zijn wij dankbaar voor deze bijzondere reis, we ontdekken nog altijd elke dag. Hebben er vooral veel plezier mee en genieten van elkaar en met elkaar.
Ik ben trots!
TrijntjeH
wauw. Heel bijzonder om te lezen. Kan me voorstellen dat je als ouder zijnde in tweestrijd staat. Maar zoals het eruit ziet hebben jullie de juiste beslissing gemaakt. Geniet lekker van kindjes!
Annemiek2
Wat jezelf zegt hij kan altijd nog zijn ci aan de kant gooien maar leren horen en leren praten op late leeftijd wordt erg moeilijk. Jullie hebben (denk ik) goed gekozen voor hem hij kan nooit zeggen hadden jullie het maar gedaan, wel kan hij zeggen had het maar niet gedaan maar dan zal hij het beter kunnen zeggen dan zonder ci. Hij kan gevaar aan horen komen kan jou stem horen en zijn eigen stem. Alles wat wij ons niet realiseren en zo gebruikelijk is voor ons kan hij ook horen. Iets mooiers kun je hem en natuurlijk zijn broer(tje) niet geven en gelukkig kun je er nu voor kiezen. Heel veel dans en hoor plezier voor jouw 2 kanjers.