Alarm bellen

Pff herkenbaar idd! Heftig dat je het allemaal alleen draaiende moet zien te houden. Ben ik nog gezegend met mijn man. Fijn dat hij bij jou alles kan uitten. maar tegelijk hakt dit er behoorlijk in psychisch. een zorgenkindje is pittig, maar je doet het omdat je ze een mooie toekomst wilt geven. er is nu eenmaal geen keus. fijn om te lezen dat ik in elk geval niet alleen ben in mijn strijd. (weet ik ook wel maar als je dan die bevestiging krijgt geeft kracht om door te gaan.) sterkte!

Herkenbaar, mijn zoontje nu pas 2 en half. Is ook anders, heb hem nog niet laten onderzoeken omdat ik 2 veelste vroeg vind. Maar soms als het hem teveel word krijg hij driftbuien schopt bijt slaat me etc. Dit doet hij omdat hij de stress kwijt moet en schijnt dit alleen thuis bij mij te vertonen. Ook loopt hij motorisch achter. Ik ben ook nog is alleenstaand en heb per maand 4 afspraken voor hem osteopaat, fysio, school, dokter en de speciale opvang etc. etc. Bij mij doe ik ook alsof het allemaal wel gaat en lukt, maar soms als die boos word. Wil ik weten hoe ik hem kan helpen, hoe ik de wereld voor hem een mooie plek kan maken zodat hij niet meer overstuur hoeft te raken. Etc. En dat breekt me vooral op. Zijn broer 3 en half, snapt het ook al dat broertje anders is en zegt dat op de peuterschool ook gewoon (ze zitten nu samen in 1 klasje) Laatst had ik het met de speciale opvang erover en die geeft aan dat hij thuis zo doet omdat hij zich thuis veilig geborgen en geliefd voelt. Dus als hij me nu weer bijt, denk ik maar ach hij houd van me.... Maar het is psychisch idd heel zwaar, je houd je groot tegenover anderen omdat je niet wilt of kan laten zien dat het gewoon erg pittig is, een zorgenkindje.