Snap
  • Kind
  • Vakantie dagje weg

Aapjes kijken.......

De herfstvakantie komt er (weer) aan. Tijd om leuke dingen te doen! Een absolute tip is een bezoekje aan de Apenheul. Hier mijn ervaring:

Mijn zoon (2 jaar) is, zoals de meeste kinderen, gek op apen. Aapjes kijken in de dierentuin is leuk, maar vaak te ver weg voor kleine oogjes. De Apenheul, te Apeldoorn, bied de oplossing. Verschillende soorten apen, lopen los door het park en kunnen zo goed bestudeert worden door nieuwsgierige peuters.

Met gezonde twijfel gesp ik mijn kinderen vast op de achterbank van de auto. Wat als ze het niet leuk vinden? Ach, dacht ik bij mezelf. Voor de Apenheul zit een prachtig natuurpark. Het was stralend weer, dus in het ergste geval gaan we daar lekker rond rennen.

Een half uurtje rijden en we zijn er. Bij de grote boog, versierd met apen, begint mijn zoon al te wijzen. "Kijk, aap!!!!" Dat begint al goed. Alles uit de auto laden, kinderwagen uitklappen voor mijn dochtertje en hoppa.... vooruit met de geit!

Een stevig wandelingetje tot de ingang (houdt hier dus rekening mee), en we zijn er. Kaartjes kopen, spullen in een apen vrije tas (gewoon te leen van het park) en dan eindelijk door naar de apen!!! Yay!

Brutale apen...Moeders let op; zodra die kleine schattige doodshoofdaapjes een kinderwagen zien, springen ze er gelijk op. Ik moest hard lachen om het verbaasde gezichtje van mijn dochter (7 maand), maar een ander kindje naast ons, schrok heel erg. Ook mijn moeder, die gezellig mee was, vond die aap op het stuur ineens niet echt leuk. Met hoge stem gilde ze "haal hem weg dan!!!", waarop ik (en mijn kids) natuurlijk nog harder moesten lachen. Meneer Nielson (jeugd sentiment!) is vervolgens nog even mee gelift in het boodschappen mandje...

Toen we het pad met loslopers uit waren, waren we al weer een half uurtje verder. Ieder dier moest natuurlijk uitgebreid bestudeert worden door Pieter, die bij het zien van een aapje al direct op zijn hurkjes ging zitten. Vervolgens kwamen we in een gebiedje waar we thee konden drinken en Pieter even in de speeltuin zijn energie kwijt kon. 

Overal langs de paden staan leuke activiteiten waaruit kinderen kunnen leren over de apen in dat gebied. Ook heel leuk voor wat oudere kinderen dus. Zo hebben we geleerd dat Orang Oetans hele lange armen hebben en kon Pieter zijn handen vergelijken met de grote van zo'n dier.

Tijdens het lopen van gebied naar gebied hoef je  je dus niet te vervelen! Pieter keek zijn ogen uit.

Wanneer je weer in een gebied met los lopende apen komt wordt dit duidelijk aangegeven. Spullen weer opbergen dus. En wederom werd er druk gewezen, geroepen en gekwebbeld. Hij liep zichzelf voorbij en verzon bij ieder diertje een nieuwe naam en een nieuw verhaal. Vertederend om te zien.

In het gorilla gebied, leer je alles over de aanwezig dieren. De geluiden die ze maken, de snelheid die ze hebben.... Je kunt gemakkelijk *ahum* je kracht meten met het gorilla mannetje Jambo, door aan een touw te trekken. Feit, een baby gorilla is nog sterker dan ik en mijn zoon samen. Maar oh, wat hadden we lol!

Het park is erg praktisch ingedeeld. Zo hoef je niet ver te lopen voor je bij een tussen stop bent met toiletten of horeca gelegenheden. Ook de apen verblijven volgen zich in rap tempo op, zodat je geen minuut niets te zien hebt. Het is een fantastische mix van kijken en doen, leuk voor jong en oud. Er is een klim pad waar je volledig tussen de apen door kan klauteren. Erg leuk voor wat oudere kinderen. Overal staan informatie borden over de dieren in dat verblijf. 

Het is niet heel groot, maar als je het uitje combineert met een bezoekje aan het eerder genoemde natuurpark, heb je zeker een leuke dagbesteding. Kortom: onze dag was top! Een echte aanrader.

Heb jij ook dat probleem, dat je altijd degene bent die de foto's maakt maar er nooit zelf op staat? Geen nood! Door het hele park staan foto hokjes, waar je (gratis!) op een leuke manier, met je kroost op de foto kunt. Deze wordt direct door gestuurd naar je e-mail of Facebook account. Je kunt er zelfs een beetje lol mee hebben....

Inmiddels zijn we al een paar weken verder, sinds ons bezoekje in Apeldoorn. Nog steeds als Pietje een boom ziet roept hij "aaaap, ben je dan?" en voor hij in de auto stapt checkt hij voorzichtig "leuke apen toe?". Ik kan dus rustig zeggen dat het indruk gemaakt heeft en een onvergetelijke ervaring was.