Aanmelden voor de basisschool… Huh?
Een brief van de gemeente ligt op de mat, wat zou dat nou zijn vraag ik me af… Beste ouders/verzorgers… Uw kind is dit jaar 3,5 en dat betekend dat u bent uitgenodigd op de informatieavond voor de inschrijving op de basisschool. Say what??
Als de dag van gisteren, m’n eerste bevalling, m’n eerste kindje. Volgende maand mag hij 3 kaarsjes uitblazen. Man wat is hij daar trots op! Zijn tweede levensjaar is voorbij gevlogen. Hij praat de hele dag vol, is duidelijk in het geven van zijn mening en heeft bovenal een lief maar sterk karaktertje gevormd. Hij voelt zich groot, wil alles zelf doen (maar wel wanneer het hem uitkomt), is gek op alle mensen om hem heen en heeft gelukkig nog z’n middagdutje met z’n jongere broertje. ‘Hij’… M’n oudste nog tweejarige zoontje.
Het begon met een informatieavond in het gemeenschapshuis in ons dorp. De basisscholen kwamen daar bijeen om te vertellen wat hun sterke punten waren en wat hun visie is. De eerste directrice begon met vertellen… “Voor vele zal het een moeilijke stap zijn, het loslaten van je kind. Erop vertrouwen dat je je kind achter gaat laten bij iemand die je niet kent.” Dat was genoeg! Ik moet nu bekennen dat ik wel eens dingen afspreek voor de tijd dat de kindjes op school zitten. Of ik praat er al over dat als de oudste op school zit ik lekker wat quality time heb met de jongste. Maar toen ze deze woorden uitsprak dacht ik NEE, nu al?! Na een uurtje was de info-avond afgelopen en hebben we het inschrijfformulier van de school naar keuze meegenomen.
School in de buurt
Aan het einde van onze straat zit de basisschool waarvan we vooraf al wisten dat we daar naar toe zouden gaan als het zover was. Nu dus. Onze buurvrouw heeft vorig jaar zo positief uitgelegd hoe het er gaat, dat we er al voor gingen. Het is een kleinschalige, gemoedelijke school met duoklassen. Groep 1/2, 3/4, 5,6 en 7/8. Wat ook leuk is, als we een jaar verder zijn en Jut & Jul zitten allebei op school, dan zitten ze dus om het jaar bij elkaar in de klas 🙂 Afijn, we hebben hem dus inschreven op deze school.
Afgelopen vrijdag was er een inloopochtend en daar zijn we met z’n viertjes naar toe gegaan. We werden rondgeleid door een ouder en 2 leerlingen uit groep 8. Zij vertelden ons waar de klassen waren, hoe de lessen zijn en wat er zoal georganiseerd wordt. Beide heren liepen door school alsof ze er al vaker zijn geweest. Vooral de oudste vond het interessant want hij zag oude bekenden van de peuterspeelzaal. Hij nam al deel aan het fruitmoment en keek trots toen hij z’n mandarijntje zat op te eten. Nadat we het inschrijfformulier hadden ingeleverd haalden we hem op zodat hij met ons mee naar huis kon. Toen ging het even mis… Hij wilde niet mee en bracht dit heel duidelijk naar ons toe met een lichte peuter-puber-aanval. Daar stonden we dan, op het schoolplein met allemaal kleine kleutertjes én z’n nieuwe juf.
Nog even niet
We bedanken haar vriendelijk en probeerden onze schattige maar boze peuter mee naar huis te nemen. De hele weg naar huis (wat gelukkig niet ver is) heeft hij gehuild, wat een paniek. Hij was intens verdrietig en wil naar “schooltje” toe. Toen we eenmaal thuis waren en een boterham gingen eten hebben we hem uitgelegd dat hij nog een jaartje (!) moet wachten en dan naar schooltje mag. Het broodje met jam trok de aandacht en zo hebben we het puber-moment kunnen afsluiten. Thank god!
Nog een jaartje...! Dagen dat we niet weg hoeven en alles kunnen doen wat we willen. Gaan we de deur uit? Blijven we binnen? Gaan we de boel op z’n kop zetten? Nog een jaartje en dan mag ik hem iedere dag naar school brengen, maar mag ik hem ook weer ophalen en luisteren naar wat hij allemaal heeft gedaan die dag. Nog een jaartje en ik moet hem weer een stukje loslaten. Nog een jaartje extra GENIETEN!