AAAAAAH!!!! Kleuter-pubertijd??

Geschreeuw, gehuil en gekrijs om 7.00 in de ochtend…en dat alleen omdat je je kind aan wilt kleden.

Neo is inmiddels 1 jaar en 9 maandjes, maar lijkt nu net een opstandige in de pubertijd. Het enige verschil is dat hij nog niet goed kan praten. Daardoor kan hij dus ook niet duidelijk maken wat hem dwars zit. Maar als hem iets niet zint, of hij krijgt niet wat hij wilt, schreeuwt hij alles bij elkaar. Dit maakt het voor mij wel frustrerend.

Neo wil in de ochtend niet aangekleed worden. Soms vind hij zichzelf heel grappig en gaat hij op zijn buik liggen met zijn knieën onder zich getrokken. Net doen alsof ie slaap, maar hij vergeet dat zijn ogen open zijn. Zo kan ik hem natuurlijk niet aankleden. Deze ochtenden zijn nog wel te doen.

Maar dan komt er een ochtend tussen die een ware nachtmerrie is. Zeker als je een beetje op tijd naar de opvang wilt omdat je moet werken!!!

Alles bij elkaar schreeuwen, en dat alleen omdat je hem aan wilt kleden. Hij heeft me vanochtend ook geslagen. Nu snap ik best dat hij zich niet kan uiten en hij op een of andere manier gefrustreerd is, maar ik heb hem toch echt straf gegeven omdat hij me heeft geslagen, want dat sta ik niet toe. Die straf betekend even time-out op de gang.

De dag begint dus al geweldig. Na de time-out gaat het niet veel beter. Hij blijft huilen en hij hangt als een aapje aan me, ik mag hem echt niet op de grond zetten. “Maar mama moet toch echt een boterhammetje maken voor je.” zeg ik.

Het enige waardoor hij wat kalmeert is hem aan de borst leggen. Daarna mag ik hem wel aankleden, hij wijst zelfs naar zijn shirtje met een blik van: “ja mam, nu ben ik klaar voor mijn shirt.”

Dan het ontbijt….Knoeien met de boterham, eigenlijk niet willen eten, wat willen drinken, maar toch ook weer niet. Uiteindelijk eet Neo een halve dubbele boterham. JIPPIE!!

Nu nog heel even spelen om dan naar de opvang te gaan. Dan is het tijd om te gaan. Schoenen aandoen is nog geen probleem, nadat hij is afgeleid door een tekenfilmpje. Maar dan komt de jas. “Nee” zegt hij. Ik weet dan natuurlijk al wat komen gaat. Een soort worsteling tussen armpjes van Neo en mij om een jas aan te krijgen. Je zou zeggen, zo’n klein mannetje kan ik wel aan, maar dan kom je toch lelijk op de koffie. Pfff een paar minuten verder heb ik hem eindelijk aan.

Maar dan moet Neo natuurlijk ook nog de deur uit lopen. Maar hij staat op de rem en ik kan de powerknop niet vinden. Probeer nog met “Geef Pooh een kus” (Pooh is zijn knuffel die altijd een kus krijgt voor we de deur uit gaan of voor hij naar bed gaat). Maar het hielp allemaal niet. Uiteindelijk Neo maar opgetild en hem naar Pooh gedragen, daar krijgt Pooh een kus. Dan krijgen ook de andere knuffels een kus en loopt hij naar de voordeur.

Nu moeten we een stuk lopen naar de garage waar de fiets staat, want die is een paar straten verderop, dus ik hou mijn hart al vast en bereid me voor op gehuil onderweg. Maar nee, hij huilt niet, maar wilt ook niet lopen, maar gedragen!!! Hij loopt normaal altijd.

Uiteindelijk komen we aan bij de opvang. En daar veranderd Neo weer in een aapje. Hij slaat zijn armpjes beentjes om me heen en blijft gewoon aan me hangen ook al laat ik hem los. Uiteindelijk pakt de Juf hem over, want anders sta ik daar nog wel de hele dag denk ik.

Ik was blij dat papa hem moest ophalen vanmiddag, want als ik hem ga halen begint de worsteling van jas aantrekken weer van voor af aan. Nu is papa even aan de beurt, sorry papa.

Nou is het dus zo dat Neo dit bijna niet doet bij papa. Hoe erg is dat dan??? Wat is er anders bij mij? Ook het aankleden in de ochtend gaat bij papa zonder gedoe.

Papa werkt ploegendienst dus is niet altijd in de ochtend beschikbaar, maar ik zou nu wel even willen dat ie dagdiensten ging draaien, totdat Neo over deze fase heen is.

Hoelang duurt deze pubertijd eigenlijk???

Hoe kan ik Neo hier overheen helpen????

En waarom doet hij dit niet bij papa???

Zeg aub niet dat dit echt tot zijn 4e jaar gaat duren!!!!

Een ding is wel duidelijk...Neo zit in de kleuter pubertijd. HELP!!!!