#7: Pietje komt aan de beurt

Pietje is geweldig. Dat vindt natuurlijk iedere moeder van haar kindje, maar de onze is gewoon simpelweg de beste. Hij was zo gewenst en dan is het ook nog een van de makkelijkste dreumessen die je jezelf kunt voorstellen. Hij is ondeugend, ondernemend, behoorlijk pienter en soms een tikkeltje dom (lees: kijken naar zijn voeten en vol tegen de muur lopen). Hij kan geen seconde stil zitten, het is een echte wiebelkont.

We merken dat hij zich de laatste weken ontzettend aan het ontwikkelen is. Het is sowieso een kletskous, maar er komen steeds meer klanken bij, kleine woordjes probeert hij na te zeggen en hij lijkt steeds meer te begrijpen. Met Pasen hielp hij de tafel te dekken, hij ruimt zijn speelgoed (meestal) op wanneer we daar om vragen, hij geeft antwoord op onze vragen, hij wijst precies de juiste plaatjes aan wanneer wij vragen 'waar is de koe, waar is het schaapie, waar is de [vul zelf maar in]'. Ik vind het zelf een tikkeltje tè snel gaan. Soms heb ik het idee dat we hem niet kunnen bijhouden, dat we niet weten wat we hem dan nu weer kunnen aanbieden.

Ik ben voorstander van speelgoed dat goed is voor de ontwikkeling, dus boeken, blokken, vormenstoven, noem maar op. Ik ben echter geen 'oermoeder', hij speelt ook heerlijk met auto's, de doos waarin ze zaten en hij kijkt af en toe lekker even naar de televisie. De twijfel die nu toeslaat: bieden we hem wel genoeg aan? Hebben jullie nog tips en tricks om een pientere dreumes te prikkelen en om hem wat concentratie (bij een gebrek aan een betere term) aan te leren?