21 mei 2019

Als aller eerste wil ik iedereen bedanken die mijn blogs leest. Er komen heel veel vragen, zoals : Hoe gaat het met je zoontje? Lief al deze reactie! Bedank daarvoor.

Ik wil graag op reageren, maar ik neem jullie liever mee in mijn hele verhaal. Blog schrijven is voor mij een stukje verwerking. Ik schrijf niet meteen het hele verhaal maar steeds korte stukjes. Ik hoop op jullie begrip hiervoor.

21 mei 2019 grote spannende dag.

Deze dag stond de grote Operatie op de planning. Operatie kon een dag in beslag nemen. Jade vertrouwen in iemand anders zijn handen leggen wat een van de ergste wat is moest doen om mijn zoontje beter te maken.

Ze gaan de tumor verwijderen, er werd een stukje onderzocht om te beoordelen wat voor tumor het was. De rest werd voor medische onderzoeken gebruikt.

Avond ervoor werd er door de verpleegkundige een advies gegeven voor ons ouders. “Ga allebei vannacht in het Ronald macdonald huis slapen, het word morgen een zware dag voor jullie. Hij is bij ons in goede handen, en als er iets is bellen we jullie meteen op” dus we besloten dit te doen. Toch hebben wij deze nacht slecht geslapen onze wekker ging al vroeg omdat we graag nog even bij onze jongen wilde zijn. Om 07:30 zaten we dus ook al langs zijn bed. Even extra knuffelen, even zijn hand vast houden. Aangezien er altijd risico’s zijn verbonden aan deze operatie.

Het was zover, Valentijn mocht naar de OK komen. Papa ging met hem mee en ik zelf bleef achter.

Eenmaal weg gebracht, hebben we besloten ons zelf terug te trekken in de RMD huis. Ik kreeg telefoon van onze huisarts. Ze was zo geschrokken van wat er was gebeurt en wilde haar excuses aanbieden. We luisterde spotify ( trots op jou van wesley Bronckhorst... Yes R mijn kleine jongen. Het wiegenlied van 3j. Voor het eerst zag ik mijn geliefde huilen. In alle tijd  dat we samen waren was dit nog nooit gebeurt.

De uren verstreken voorbij het werd als maar later en later, de spanning de onmacht het werd zo ontzettend erg.

Waarop we besloten om naar het WKZ te gaan, om te vragen hoe het ervoor stond.

Valentijn was net terug gebracht op de IC en ze waren hem nog aan klaar maken, hij kreeg een eigen kamer op de IC. De neuro-chirurg zou eerst met ons komen praten. 

Ze hadden een Tumor verwijderd van bijna 4,5 cm. Nu moest blijken over tijdje als de tumor helemaal verwijderd was, door middel van een MRI scan. De operatie had 9,5 uur geduurd.. Maar met onze vent was alles goed! GODZIJDANK.  

In de volgende blog neem ik jullie graag verder in het verhaal. De heftigste nacht naar zijn operatie op de IC van het WKZ.