10 jaar geleden
1000 en 1 vragen aan mama
Sinds een tijdje hoor ik de hele dag door mama en dan gevolgd door een hoe, wat of waarom vraag.
mama, mama, mama,mammmmmmaaaaa
Mijn dochter zit in de waarom fase. De hele dag vraagt zij zich vanalles af. De meest uiteenlopende vragen ploppen op in haar kleine hoofdje. Waarom is regen nat? Waar gaat de zon heen als die onder gaat? waarom geeft de lamp licht? Wat doet mijn buik met mijn eten? hoezo slaap je in een bed? De meeste vragen beantwoord ik tussen neus en lippen door. Soms zelfs bijna onbewust zo gewend ben ik al aan de stroom vragen.
Moeilijker wordt het als het serieuze vragen worden. Want buiten de 1000 en 1 ontdekkings vragen zitten er ook gevoelige vraagstukken bij. Waarom oma dood is. Waarom zijn er mensen met honger. Waarom er kindjes zonder mama's zijn. En dan vindt ik het opeens een stuk moeilijker om eerlijk antwoord te geven. Deels omdat het antwoord dan simpel weg niet eenvoudig is en deels omdat ik haar nog wil beschermen.
tot nu toe kom ik er nog mee weg maar langzaam aan accepteert ze mijn halve antwoorden op zo'n soort vragen niet meer. Hoe gaan de andere mama's hier mee om? eerlijkheid boven alles of toch soms iets verdraaien om de waarheid wat minder hard te maken?
