10 Uitdagingen met een peutertweeling

Mijn tweeling jongens werden in december 2020 2 jaar oud. Het middagdutje stopte, de peuterpuberteit kwam op gang... Om eerlijk te zijn vond ik dat echt een heel zwaar jaar. Ik vond van 9 maanden tot 2 jaar best nog makkelijk, maar daar kwam nu verandering in. 

UITDAGING 1

Hoera! Ze zijn 2 jaar! Wat een leuke dag en een leuk feestje was dat. Mijn baby's zijn geen baby's meer. Maar al vlak na hun verjaardag kwam uitdaging 1.

Ze wilden geen middagdutjes meer doen. Ze speelden ipv slapen, en als ze toch sliepen gingen ze 's avonds pas om 23-24u slapen. Deden ze geen dutje, dan waren ze erg lastig en haalden ze vaak 19u niet. Omg... deze periode duurde lang (zie: enkele maanden). Slaapregressie heet dat, kwam ik achter... Ik heb toen tijdelijk zelfs de reisbedjes erbij gehaald, op het punt dat ik helemaal gek werd. Dit bracht enkele dagen wat rust, tot ze door hadden hoe ze met slaapzak en al eruit moesten klimmen, of bij elkaar in bed konden klimmen. Dit vond ik dan toch te gevaarlijk en heb de reisbedjes weer weg gedaan en gebeden dat deze fase snel over zou gaan...

UITDAGING 2

Daar gaan we dan, de peuterpuberteit begint nu echt. Ze worden veeleisend, krijgen een eigen mening (wat altijd het tegenovergestelde is van wat jij wilt), je kookkunsten worden niet meer gewaardeerd en ze ontdekken de driftbuien op een hoger level. Ze zeggen vaak: Ik ben 2 en ik zeg NEE. Klopt helemaal. Vooral Leandro heeft veel last van de peuterpuberteit. Mij uitdagen wordt zijn grootste bezigheid in de dag. Kijken hoe ver hij kan gaan, en dan nog een schepje erboven op doen. Elke keer opnieuw. Hoe vaak ik niet tot 10 heb geteld... Adem in en adem uit... Bij hem gaat deze slopende fase zelfs nu nog door...

UITDAGING 3

Boertje pesten. Ik wil wat jij hebt, altijd. En als ik het niet krijg, dan sla ik jou. Met gegil van de andere als gevolg, er word terug geslagen, weer gegil... En zo gaan we door. En dat de hele dag door. We komen alles tegen nu. Van slaan, tot elkaar openkrabben en zelfs bijten. Dat afleren is niet simpel. Eenmaal afgeleerd, kwam deze fase na een tijdje gewoon weer terug. Ze slaan elkaar de hersenen in zodra ze kunnen, maar ze kunnen elkaar ook niet missen. Is er ééntje weg, dan weet de ander niet wat hij moet doen. Voordeel van een tweeling is dan weer dat ze soms ook elkaar op een fijne manier bezighouden en samen de wereld ontdekken.

UITDAGING 4

Zindelijkheid. Met 1 kind erg zwaar, maar 2 tegelijk... Ik heb het geprobeerd op 2.5j en dat was geen succes. Blote billen en maar dwijlen. Maar zo simpel was het niet... Ene deed pipi, stond erin en liep dan met zijn pipi voeten rond. Nog voor ik de kans heb mijn dwijl te pakken, rende de ander erdoor, gleed uit en viel erin, wat pijn deed... Daarna beide kids in bad en alles dwijlen. Na 1 zo dag gaf ik gewoon op. De zomer was vorig jaar ook slecht qua weer, dus buiten met blote billen was geen optie. Het is echt beter ze apart zindelijk te maken, ook al duurt het dubbel zo lang. Dat heb ik nu wel ondervonden. Ook waren ze er beiden nog niet klaar genoeg voor op die moment.

UITDAGING 5

Weg gaan. Naar de winkel gaat nog goed, maar een daguitstap... Ik moet toegeven dat we niet veel weg zijn gegaan. Deels door de drukte van de tweeling, deels door corona. Het leek een hele volksverhuis als ik met ze weg ging. Ze kennen de gevaren van de weg nog niet (ik spreek helaas uit ervaring) en lopen echt nooit dezelfde kant op. Een daguitstap betekent gegarandeerd zweten en veel rennen. Daarom dat ik ALTIJD, ja echt altijd, weg ga met buggy. Zonder kom ik niet buiten. We hebben gelukkig wel een grote tuin met veel speelgoed. Eigenlijk is het bij ons een speeltuin op zich. Ben zo dankbaar dat ik dat heb, zodat we ook veel thuis kunnen blijven. 

UITDAGING 6 

Het nachtslaapje. Ja, naast het middagdutje hadden we ook 's nachts slaapproblemen. Het niet willen gaan slapen en elkaar wakker houden. Tot 2j ging het nog wel (hoewel het op 1j ook niet altijd soepel ging) maar nu was het echt drama. Heel hun kamer gooiden ze overhoop en het was feest tot 's avonds laat. En ja, ik ben totaal niet perfect... Niks hielp, heb van alles geprobeerd... alleen tv hielp. Dus mochten ze van mij even tv kijken om tot rust te komen. Ik was echt tegen tv op de kamer, maar het hielp hier wel. Als je het kan vermijden is dat wel beter natuurlijk. 

UITDAGING 7 

Eerste schooldag. We komen uit België, dus gaan ze sinds 2j9m naar school. Dit is een grote stap voor de kids, maar ook voor de ouders. Pfff wat is het eng om je kind voor het eerst op school achter te laten. 3uur lijken dan ineens super lang, maar de rust is ook wel zalig. Ik was toen 6 maanden zwanger van ons 4de kindje, dus kon ik die rust wel gebruiken. Helaas waren ze niet veel op school. Deels door de sluiting van de school wegens corona en deels omdat ze constant ziek werden. 1 week thuis - 1 week ziek, zo gaat dat het eerste jaar op school... Je moet weerstand opbouwen.

UITDAGING 8

Het zelf leren eten. Was toen ze 1 waren ook al lastig en nu nog steeds. De stofzuiger en dwijl zijn tijdens de eetmomenten nog steeds duidelijk aanwezig, en zijn nog niet van plan weg te gaan. Er belandt nog steeds meer eten op de grond dan in de mond. Ook schakelden we over van eetstoel naar een tafeltje met stoelen. Natuurlijk profiteren ze direct van de vrijheid, en lopen ze rond met eten (waardoor je nog meer poetswerk hebt). Dit afleren kostte ook veel energie. Soms durven ze het nog wel eens proberen (peuters testen graag steeds opnieuw hoe ver ze kunnen gaan). Maar ik waarschuw ze nu 1 keer en anders neem ik het eten af.  En dat doe ik dan ook echt. Meestal werkt dat wel.

UITDAGING 9

Tut afleren. Ik wilde de tut afleren, maar ik zeg al direct dat het niet gelukt is, en ik leg ook uit waarom. Ik wilde de tut afbouwen door hem overdag weg te laten, en hem nog enkel te gebruiken snachts. Bij Leandro ging dit goed en na 3 dagen vroeg hij niet meer achter de tut overdag. Stefano was anders... Hij kreeg er tics van. Zo erg dat ze hem pijn deden en hij krijste van de pijn. Hij kreeg er stress van. Ik dacht dat ik gewoon even moest volhouden, maar na 2 weken was het geween niet beter. Dus mocht hij smiddags in bed ook even ontprikkelen in bed met de tut. Dit was nog steeds niet voldoende en na 1 maand ben ik gestopt met afleren op aanraden van de neuroloog. Nadeel: Stefano mag tut, dus Leandro wilde hem ook terug... 

UITDAGING 10

Ze eten nog steeds oneetbare dingen, net zoals tussen 1 en 2 jaar. We hebben al gehad: zand, een slak, een paddenstoel, stukken van een zachte bal, sudocreme, stenen,... En dat terwijl we vlak naast ze staan. Ze zijn supersnel... Je kan ze echt geen 1 minuut uit het oog verliezen. Dus activiteiten zoals verven, kleien, met stiften of wasco's kleuren doe ik enkel als eentje bij de oma spelen of logeren is. Ik moet mij echt focussen anders belandt alles super snel in hun mond. 

Zijn er dingen herkenbaar voor jou? Of zijn er bij jou andere uitdagingen waar je voor staat op deze leeftijd? Ik wil het graag horen.