Snap
  • Relatie
  • huishouden
  • huishouding
  • #kinderen

Welke bril heb jij op in het huishouden?

Met twee jonge peutermeisjes die zich overal in en rondom het huis goed kunnen vermaken met alles wat ze tegenkomen, een 4-persoons huishouden waarvan een ieder zeer frequent wisselt van tenue plus een groot aantal vertrekken in huis die gek genoeg allemaal hotspots blijken te zijn voor vuil, stof of anderzijds gesmeer, is een juiste taakverdeling der huishouding een noodzakelijk, essentieel goed. Bij ons is die verdeling kraakhelder en zijn we alles na een harmonieus overleg overeengekomen. Dan alleen de uitvoering nog…..

Ooit zal ik een gesprek aangaan met mijn opticien om te kunnen achterhalen of het optisch vermogen en de werking daarvan anders is tussen de beide seksen of dat er een selectieve, (on)bewuste blindheid kan bestaan. Waar de vrouwelijke heeft van ons huwelijk blijkbaar overal vaak rommel, vuile was, chaos of troep ziet, zie ik veelal erg enthousiast spelende kinderen, een wasmand die nog even aangetrapt kan worden voor het leeg te halen, een prima georganiseerde bende of iets wat voor dat moment niet de hoogste prioriteit heeft om direct op te ruimen. Mijn mindset ‘wassen’ slaat pas aan als ik broek op de stapel was gooi en deze besluit bergafwaarts te rollen of ik ’s ochtends in nachtjapon (geintje natuurlijk) voor een nagenoeg lege kledingkast sta, die van ‘opruimen’ als ik zelf iets niet meer terug kan vinden of op tenen door het mijnenveld van speelgoed moet manoeuvreren, ‘strijken’ (ja, dat is mijn huishoudelijke taak. Radio aan, prima te doen!) wanneer ik zeer sporadisch op onze hoogste verdieping in huis kom en daar twee garderobes aan verkreukelde textielproducten zie hangen of ik zojuist een lichte reprimande van mijn wederhelft heb ontvangen nadat ze het klusje slechts enkele keren heeft gevraagd te doen. Zeg maar gerust dat mijn blikveld niet optimaal gefocust is op bovengenoemde zaken, maar gelukkig is het mij gelukt om dit met enorm veel moeite te accepteren. Knap van mij he? Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de wil er weldegelijk is, maar mijn vrouw is ook gewoon écht heel goed en snel hoor!

Zo kan ik wél enorm goed overweg met de barbecue (er moet toch gegeten worden, toch?), staan onze auto’s met grote regelmaat te shinen op ons oprit, sta je er versteld van hoe blij onze vissen rondzwemmen in de vijver (cursusje visfluisteren via LOI), huppel ik gemiddeld twee keer per dag (beetje overdrijven he) parmantig door alle etages van onze keet met de draadloze huilbezem (met LED-koplampen, jaja) op zoek naar stof tot nadenken én leeg ik soms de brievenbus, dus om nou te zeggen dat ik niet behulpzaam ben gaat natuurlijk véél te ver. In potentie ben ik een fabelachtig goede, meehelpende, proactieve levenspartner, maar ik denk dat diezelfde opticien mijn kijkijzer gewoon niet goed heeft afgesteld.