Van Tindermatch tot geregistreerde partners

Gisteren, 31 maart 2021, was een feestelijke dag. Wij zijn namelijk officieel partners geworden. Vanwege de maatregelen, hadden we een bescheiden viering, maar dat maakt het gegeven niet minder bijzonder. Een mooi moment om even stil te staan bij onze lovestory. 

Het begon allemaal 6,5 jaar geleden op de romantische app Tinder. Ondanks dat Kay in Zwolle woonde en Mike in Haarlem, hadden we toch onze range ver genoeg staan om bij elkaar naar boven te komen. Of we waren misschien toevallig bij elkaar in de buurt, dat weten we niet. In ieder geval reden voor ons allebei om naar rechts te swipen en de match was geboren.

We kletsten veel via de datingapp en als snel stapten we over naar WhatsApp.  Waar we het precies over hadden weten we eigenlijk allebei niet meer, maar dat het gezellig was, weten we nog al te goed. Echter zag Kay toch een probleem, namelijk de afstand tussen Zwolle en Haarlem. 

Vervolgens had dan wel Mike, dan wel Kay een andere date en er ging ongeveer een jaar voorbij waarin wij nog altijd veel contact hadden op de app, zonder dat we elkaar hadden ontmoet. Toen Kay op reis was met zijn familie door Amerika dacht hij de afstanden hier zijn zo groot, wat stelt Haarlem - Zwolle nou eigenlijk voor. Als ik terug ben ik Nederland ga ik ervoor, dan wil ik met Mike afspreken. En zo geschiedde. 

Na een paar weken daten was het voor ons al snel duidelijk. Wij wilden verkering met elkaar. Een dagje dierentuin en een sushi diner zorgde ervoor dat Kay de vraag aan Mike durfde te stellen. Vanaf adat moment waren we officieel een stel.

Er ging een jaar voorbij aan pendelen tussen Zwolle en Haarlem, zonder dat een van ons een auto had. Dus alles ging met het OV. Op ons een-jarig-verkering-jubileum vroeg Mike of Kay bij hem in wilde trekken in Haarlem. Samen woonden we een jaar in een mooi huurappartement op de rand van het centrum van Haarlem. 

Hier kregen wij onze eerste liefdesbaby, Franse Bulldog Patjar. Ze is inmiddels alweer bijna 4 jaar oud. 

Vervolgens gingen wij opzoek naar een koopwoning. Een korte zoektocht resulteerde in een gezellig jaren 30 benedenwoning, nog steeds in Haarlem.

Voordat wij de sleutel kregen, maakten we met Kay z'n familie een prachtige reis door het westen van Amerika. Hier deed Kay nog een nep huwelijksaanzoek. 'Gewoon omdat dit een leuke foto oplevert'. 

Inmiddels wonen we twee en half jaar in ons gezellige huisje en gaan we weer een stapje verder. Gisteren hebben we ons partnerschap ondertekend. Naast dat dit praktische voordelen met zich meebrengt, is het natuurlijk ook een uiting van onze liefde voor elkaar. Klinkt super zoetsappig, maar zo is het eigenlijk wel. 

En zo rooskleurig als het hier allemaal lijkt, zo is het natuurlijk in geen enkele relatie. Maar goed, dit is wel het leukste om te vertellen :) en heel veel ruzies hebben we eigenlijk niet gelukkig. 

Nu is het wat ons betreft dus tijd voor de volgende stap. Onze grootste wens is een kindje samen door middel van draagmoederschap. Op dit moment zijn wij ons verhaal zoveel mogelijk aan het delen en vertellen. Hopende hierdoor een leuke vrouw tegen het lijf te lopen die ons kindje zou willen dragen om zo een vervolg te geven aan onze lovestory..

XOXO